""" دستورالعمل و نسخه برای

""" دستورالعمل و نسخه برای جامعه‌ای که از کار جمعی‌ رنج میبرد """ تصورش را بکنید که ما کشوری داریم که در آن، ۲۰ بیست میلیون نفر نون به نرخ روز خور هستند. ۲۰ بیست میلیون دزد دارد. ۳۰ سی‌ میلیون جوان که بزودی به یکی‌ از گروه‌های "" نون به نرخ روز خور "" یا "" دزد "" خواهند پیوست. و ده ۱۰ میلیون معتاد، حالا تصورش را بکنید یک اعدامی بدبخت نگون بخت در آخرین لحظات آرزو می‌کند همه این تیپ‌های اجتمائی "" متحد "" شوند و تماشاگران اعدام که با تخمه و آجیل آمده‌اند تا جان کندن اوو را ببینند با کسانی‌ که دیدن صحنه‌ اعدام را پشت گوش انداخته یا عطایش را به لقایش بخشیده اند متحد شوند و این بیگناه را از چوبهٔ دار نجات دهند. یک لحظه صبر کنید، چنان سکوتی حکمفرما شده که جلاد حتی صدای تپیدن قلب خود را نیز می‌‌شنود، حتی کلاغی نیز پرّ نمی‌زند.