دوستانی که «انتشار این نوشته

زمان ما زمانی نیست که دانسته های خود را « حقیقت مطلق» به حساب آوریم و عیر آنها یا نقیض آنها را « کذب مطلق» بدانیم. حقیقت مطلق- از آنجایی که شناسایی علمی پایان ناپذیر است- وجود ندارد- و نسبی ست. همینطور از اینرو نیر «حقیقت دست هیچکس نیست- چرا که کشف آن کاری ست همگانی و حتی تست و آزمایش اش هم همگانی ست». تفکر روی این مسایل ، و خود آگاهی، کار شحصی شماست. متن نوشته نشان میدهد بدون توجه به این چیز ها نگاشته شده است. و اشکالات زیادی دارد که اگر در بعد جمعی به آنها عمل شود نتیجه چیزی غیر از « کشتار جمعی غیر فارسی زبانان ایران - جنایت علیه بشریت» نمی تواند باشد. یعنی کشتار جمعی ملیونها انسان- نتیجه نظریات شما میتواند باشد. اگر چه شما به آن آگاه نباشید -و یا نیت خیر داشته باشید- تغییری در نتیجه منفی نمی دهد. چرا؟ تست مسئله ساده است. بگیریم شما درست تشخیص داده اید- عرب و ترک و کرد و غیره- میخواهند ایران را تکه پاره کنند. از سوی دیگر نظریات شما هم « صاحب قدرت شکست ناپذیر» است و ارتش و نیروی فوق العاده ای دارد. بر پایه ایده یتان چکار میکنید؟ جواب شما در متن: « همه را نابود» میکنید! یعنی میلیونها انسان را. به قول شما « دشمن» را. من اینجا پرسشی دارم، آیا کار شما درست است - جنایت علیه بشریت نیست؟ دلایل شما برای درستی عملتان چیست؟ فرض کنید در دادگاهی هستید و دلایل موجه خود را میخواهید به جهان ارائه دهید. جهان چگونه میتواند کشتار میلیونها انسان را به دست حکومت شما بپذیرد و آن را تأیید کند؟ اگر من جای شما باشم نمی توان از عمل خود دفاع کنم. حتی به نام «میهن»- «مردم»، خدا، ایران بزرگ، سعادت و خوشبختی و... چرا که راه درست این چیزها « نابودی دیگری» نیست. بلکه راهی ست که راحتی و آسایش و هستی متقابل را تضمین کند. امیدوارم آنان که هم فکر شما هستند روی این چیز ها اندیشه و تحقیق کنند.