خانم رضانیای عزیز، برخورد شما

اساس نژاد و زبانشان تقسیم می کنید و گاهی هم رودرروی یکدیگر قرار می دهید. انسان مدرن ولی انسانها را بصورت فرد می بیند و نه گلّه! بنا بر این نظر و برای مثال من فارسی زبان خودم را علی رغم همه اختلافات فکری به کسانی مانند "تبریزی" و "ائلیار" ترکزبان نزدیکتر می بینم، تا به "کرمی" فارسی زبان. ما انسانیم، هویت ما نه زبان ما است، نه نژاد ما و نه جغرافیای تولدمان. هویت ما "اندیشه" ما است. شما آقای شاملی را نقد می کنید، ولی در عمل هیچ فرقی با ایشان ندارید و هر یک از شما می توانست بجای آنیکی باشد. چیزی که هردوی شما قادر به دیدن آن نیستید، این است که در رابطه با تبعیض یک زن آذربایجانی با یک زن فارسی زبان وجوه اشتراکات بیشتری دارد تا با شوهر، پدر، یا برادر خودش. یک بهایی تبریزی با یک بهائی سنندجی همبستگی بیشتری دارد تا با همسایه همزبان و هم-قومی خودش. هر کسی که انسانها را در عرصه مباحث اجتماعی و سیاسی بر مبنای زبان و نژاد تقسیم بندی می کند، عمیقا مرتجع و انسان ستیز است.