جناب فرهاد ایرانی عزیز، هملنطور که می بینید مرغ آقای شاملی یک پا دارد و این مختص تفکر جزم، بسته و عشیره ای است. شما دقت کنید که ایشان حتی منابع مورد ارجاع خودش را هم قبول ندارد. یک روز سایت بقول خودش "اتنولوگیا" را به عنوان "سند معتبر جهانی" به رخ من می کشد، و فردا همان سند را فاقد اعتبار می داند و معتقد است "داور پول گرفته!". همانطور که گفتم اینها از مختصات تفکر عشیره ای و قرن نوزدهمی است، که ما جهان سومی ها گرفتار آن هستیم. در واقع بزرگترین معضل ما این است که به مقوله ای بنام "مسئولیت اخلاقی" اساسا اعتقادی نداریم، هر چند که صبح تا شب آنرا در بوق و کرنا کنیم. این تفکر عشیره ای که پشت "حقوق بشر" و "رفع تبعیض" سنگر می گیرد، هیچ درک مشخصی از آین مقولات ندارد و هنوز درک نکرده است که اولین گام برای احیای حقوق شهروندی، برسمیت شناختن "فرد" است و تبدیل شدن به یک Individuum یا "فرد"ی که مسئولیت
جناب فرهاد ایرانی عزیز،
جناب فرهاد ایرانی عزیز،
Anonymous
همه گفتار و کردار و پندار خودش را بپذیرد. چنین فردی دیگر نمی تواند اول ادعا کند رضا شاه به پادشاه افغانستان نامه نوشته، و بعد در اثر اصرار خوانندگان شش ماه بدنبال سند برای حرفش بگردد و به خوانندگان (به امید اینکه بالاخره روزی فراموش کنند) وعده سرخرمن بدهد. شهروند مدرن پیش از ابراز عمومی یک مدعا، اسناد دقیق و غیر قابل انکار آنرا فراهم می کند، زیرا او برای خودش، حرفش و تأثیر بیرونی ادعاهایش ارزش قائل است و با این مقولات سبکسرانه برخورد نمی کند. فرهنگ عشیره ای ولی در مقابل به این ارزشهای مدرن پایبند نیست، و فکر می کند می شود هر ادعایی را کرد و در مقابل کسانی که درخواست سند می کنند پاسخ داد: «بگردید خودتان پیدا کنید» با چنین رویکردی به مقوله مسئولیت کل ادعاهای حقوق بشری و عدالتخواهانه این افراد هم بی ارزش می شوند. کسی که برا خودش و سخنش ارزشی قائل نیت، مسلما نمی تواند برای دیگر آحاد بشر و حقوقشان پشیزی ارزش قائل باشد.