Skip to main content

آقای خسرو خضری، ضمن تشکر از

آقای خسرو خضری، ضمن تشکر از
یونس شاملی

آقای خسرو خضری، ضمن تشکر از پرسش صمیمانه شما، بایستی بگویم که با واگذاری مسئولیت به نخبگان مناطق مختلف ملی در ایران با دولت موجود و حاکمیت جمهوری اسلامی، هرگز دولت ایران را به یک دولت چند ملیتی تبدیل نمیکند. "دولت ایران" با تمامی مختصات آن یک دولت "تک ملتی" و تیپولوژیکان یک دولت فارسی است. در دولت ایران، هیچ زبان غیرفارسی، هیچ هویت غیرفارسی، هیچ سرزمین غیرفارسی به رسمیت شناخته نمیشود، نه در قانون اساس این رسمیت وجود دارد و نه در رفتار حاکمیت. تازه هم قانون و هم رفتار دولت در قبال ملیتهای غیرفارس در ایران خصمانه است. ایران یک کشور کثیرالملله است. بر این اساس نیز دولت ایران باید یک دولت چند ملیتی باشد. درست مثل سوئیس، کانادا و یا هندوستان و یا بلژیک. اما دولت کنون ایران یک دولت تک ملیتی فارسی است. و این در تعارض با ساختار جمعیتی ایران است. دولت

ایران با اقدام روحانی برای انتخاب مثلا یک کرد به عنوان استاندار کردستان و یا همین اقدام در آذربایجان و بلوچستان این دولت به یک دولت چند ملیتی تبدیل نمیشود، بلکه این اقدام روحانی و در واقع این اقدام جمهوری اسلامی برای تحریف افکار عمومی در میان خلقهای غیرفارس است که تحقق برابری در عرصه اتنیکی در ایران را و یا تاسیس یک دولت چند ملیتی در ایران را عقب بیاندازد و یا یا مانع از تحقق آن گردد. زمانی دولت ایران یک دولت واقعا متعلق به مردم ایران و یا ملیتهای ساکن در ایران خواهد شد که در قانون اساسی کشور هویت رسمی ترک، فارس، کرد، بلوچ، عرب، ترکمن و لر و... به رسمیت شناخته شود. و قدم مهم دیگر بر اساس آنچه که در منشور جهانی حقوق بشر و الحاقات آن آمده است، اداره مناطق ملی به خلقها ساکن آن مناطق واگذار گردد و خلقها در مناطق خود دولتهای ایالتی و ملی خود را تشکیل دهند و دولت مرکزی ایران از مجموعه این دولتهای ایالتی برپا گردد. به بیان دیگر یک نظام جمهوری و فدرال در ایران برپا گردد و دولت مرکز ایران نه متعلق به یک ملت بلکه متعلق به همه ملتهای ساکن در ایران باشد. در چنین شرایطی دولت ایران به دولت تمامی مردم آن تبدیل خواهد شد.