""" از آنجائی که " توسعه "

صفویه " در بطن دنیای مدرن " رخ می‌‌دهد. در این دوره است که عباس میرزا دوران جدید را با تمام وجود "" رگ و استخوان "" حس می‌کند وقتیکه در جنگ ایران و روس میگوید "‌ای اجنبی تو چه داری که من ندارم؟ " این یعنی‌ عباس میرزا حسرت آن دوران امپراطوری را می‌خورد که دورانش خاتمه یافته، ولی‌ ذهنیت هنوز آن " ذهنیت امپراطور گرایانه "" است. "" درک این گسست "" کلید ورود به دنیای مدرن است، ولی‌ رشنفکر جامعه عقب مانده ما "" طباطبائی "" همان مشکلی‌ را دارد که عباس میرزای قرون پیش با آن سر به گریبان است. وارد دورانی شده ایم که "" حاکمیت ملی‌ "" در " ساخت دولت - ملت "" گرایش به " عقلا‌ای و غیر شخصی‌ شدن " دارد. ولی‌ طباطبائی این مهم را در نمیابد. طباطبائی مانند عباس میرزا در نمیابد که دوران قدیم غیر قابل برگشت است. و دوران جدید فقط میتواند به "" پشتوّانهٔ دولت - ملت "" مدرن که ساخت دنیای جدید است به حیات خود ادامه دهد. طباطبائی بی‌ استعداد برای دور زدن این واقعیت دست به دامن """ تفسیر و تعبیر دلبخواهی از تاریخ "" با گنده کردن ایران باستان، شاهنامه فردوسی میزند ولی‌ این در جهان امروز ما که "" دولت مدرن "" وظیفهٔ حل تضاد را " " جهت مشروعیت بخشیدن به مجودیت خود که به شدت به آن نیاز دارد دچار فلج ذهنی‌ / فکری / واقعیتی می‌کند. """ و وقتیک جامعه شناس ما این را نمیداند چه کسی‌ باید این را بداند؟ "" زود کتاب شعری را در دست بگیریم تا غرق نشویم.