اګر معنای پان ترکیزم برتر

چاپ میکنند و یا در بحثها و نوشته های مربوط به مسائل بین المللی خواهان همکاریهای اقتصادی - اجتماعی بین کشورهای مستقل ترک نشین و یا خود ایجاد اتحادیه بین ملل این کشورها میشوند مهر پان ترکیزم زده میشود. این محافل نمیخواهند قبول کنند که : اولا حق داشتن کتاب بزبان مادری حق طبیعی هر ملتی است و ثانیا در دنیای امروز برقراری همکاریهای همه جانبه و ایجاد اتحادیه ها بین جمهوریهای ترک نشین حق قانونی شناخته میشود. بعبارت دیګراین کشورها میتوانند از طریق پارلمانها و دولتهای مستقل خویش تصمیم به همکاریهای نزدیک ګرده و یا حتا زیر چتر یک سیستم واحد سیاسی دولت متحده ی جدیدی را تشکیل بدهند. تئوری پان تورکیزم اوتوپیائی که قبل از جنګ اول جهانی خواهان اتحاد همه ی کشورهای ترک زبان و تشکیل یک کشور و حکومت واحد ترک زبان بود، بیشتر در ترکیه عثمانی مطرح میشد. این ایدئولو‌ژی هیچ وقت در میان ترکهای آزربایجان بمثابه حرکت و یا جنبش اجتماعی وجود نداشته و در حال حاضر نیز مطرح نمیباشد. در رابطه با علامت «بوز قورد« معتقدم که اګر سمبل «بوز قورد« بمثابه سمبل مقاومت در مقابل سیستم دیکتاتوری حاکم بر کشور، سمبل مبارزه بر علیه تبعیضها و تحقیرهای ملی تلقی یشود، چرا باید با چوب تکفیر آنرا حرام کرد. در اینجا برای من مضمون و محتوای مبارزه حائز اهمیت است و نه شکل و فورم یک سمبل با ریشه های میتولوژی آن .