صحبت کردن از فلسفه سیاسی در مورد ملتی که برازنده نام ملت مغلوب در طول تاریخ بوده بیشتر شبیه جک است تا واقعیت. از کل تاریخ 2500 ساله ادعایی تنها نزدیک به 500 سال آن مربوط به تاریخ عنصر پارسی-آریایی است و مابقی تاریخ ترک و عرب و رومی-یونانی. به نظر من امثال دکتر طباطبایی هنوز از شک شکست امپراطوری ترک قاجار از روسیه تزاری خارج نشده اند. این شکست شاید به همراه شکست دیگر امپراطوری ترک یعنی عثمانی شروع پایانی بر اقتدار عنصر ترک در غرب آسبا بود.حاصل مجموعه این عقب نشینی ها احساس حس حقارت و عقب ماندگی در انسان هایی بود که تا به آن دوره طعم شکست را نمی فهمیدند چرا که تا بدان زمان هر آنچه خواسته بودند به دست آورده بودند و سرزمینی نبود که فتح نکرده باشند.از ملازگرد گرفته تا فتح استانبول از بغداد زیبا تا سمرقند از اورال تا مدیترانه از خزر تا خلیج بصره.
صحبت کردن از فلسفه سیاسی در
صحبت کردن از فلسفه سیاسی در
Anonymous
از هند تا بالکان. تمام این حافظه تاریخی ناگهان چنان ضربه ای خورد که ترک ها را برای بیش از یک قرن از صحنه قدرت پاک کرد. اینک این تنها آناطولی بود که حضور عنصر ترک در آن به طور رسمی پذیزفته میشد بقیه یا ترک خر بودند یا عضوی از پرولتاریای سیستم داس و چکش (شما بخوانید شکل آرایش کرده امپراطوری روسیه). این نگاه فاسفی تاریخی من ترک به کل ماجراست. کسروی ارانی افشار طباطبایی کاظم زاده ایران شهر تنها می توانند زیر نام ظایعات دوره صد ساله رخوت ترکان دسته بندی شوند تاریخ آنها را این گونه ثبت خواهد کرد. دقیقا به خاطر همین نگاهی که به گذشته دارم آتاترک ایده آل من است. الگوی من است.رهبر من است. او تسلیم واقعیتی به نام تمدن یونان نشد اما طباطبایی ها تسلیم توهمی به نان ایران شدند. تفاوت خیلی زیاد است تفاوتی به اندازه توهم تا واقعیت ایران تا یونان علم تا جهالت افلاطون و ارسطو تا "هیچ" .حالا ما خریم آنها نامزد عضویت در اتحادیه اروپا.