13- « افکار» بوزقورد گرایی،
آ. ائلیار
13- « افکار» بوزقورد گرایی، ترکیسم ، تورانیسم یا پان ترکیسم، بزرگرایی(آذربایجان واحد)، ترکیه پرستی، ملتچی یا ناسیونالیسم افراطی، مثل دیگر جوامع در آذربایجان هم وجود دارد، اما تا کنون نتوانسته به صورت « حزب یا گروه» با برنامه ی خاص خود
اعلام موجودیت کند. نقد روشنفکران پیشرو و دموکرات آذربایجانی در رابطه با این افکار تأثیر روشنگرانه ای داشته است. خود آذربایجانیها در نقد این افکار پیش قدم بودند. برخلاف جریانات ارتجاعی در جامعه ی فارسی زبان که حزب پان ایرانیست و امثال آنرا رسما تشکیل داده اند، در آذربایجان هنوز نتوانسته اند از زیر نقد خود را خلاص کنند.
14- « شعارهایی که نویسنده به عنوان بوزقورد گرایی یا پان ترکیسم» جمعبندی کرده و دهندگان آنها را پان ترکیست و بوزقورد نامیده همانطور که خود نیز در جایی اشاره کرده، بیان کنندگان این شعارها، یا حتی نشان دهنگان علامت بوزقورد با برداشت من معمولا «جوانان احساساتی» هستند که از « ایده لوژی بوزقوردیسم و پان ترکیسم و مانند اینها» اطلاع دقیقی ندارند و از روی « مطالعه و آگاهی» به آن نگرویده اند و افراد « ایده لوژیک» به شمار نمی روند.
15- اما این درست که بعد از 57 با تغییرات سیاسی در منطقه ، جریان و افکار « بوزقورد گرایی و پان ترکیسم» در «ترکیه و جمهوری آذربایجان» کوشیده جنبش رفع تبعیض آذربایجان را تحت تأثیر قرار دهد. و افرادی هم این تأثیر را پذیرفته اند. و نمودش نیز در «حرکات-نوشته ها و جمع ها» گاه بگاه به چشم میخورد. از اینرو نیز نقد این افکار از همان آغاز شروع شده است.
پان ترکیسم ریشه ی تاریخی در آذربایجان ندارد و یک چیز وارداتی ست و فاقد توان رشد.
16- فعالان آذربایجان همانطور که از « حرکات و نوشته ها» برمیاید عمدتا به افکار « سوسیال دموکراسی» و سکولار گرایش دارند. جنبش رفع تبعیض در آذربایجان عمدتا راه سوسیال دموکراسی را طی میکند. در عین حال که خواهان حق تعیین سرنوشت و اداره ی امور خود است.
17- شونیسم موجود در ایران « حکومتی و غیر حکومتی» تلاش دارد حرکت آذربایجان را پان ترکیستی جلوه داده و به اعمال تبعیض صد ساله حکومت متمرکز ادامه دهد. نقد انحرافات نباید در خدمت تقویت شونیسم باشد.
18- « اسلام سیاسی ، ترکیه گرایی، آذربایجان واحد گرایی،بوزقورد گرایی و تورانیسم، دشمنی با این و آن در داخل جامعه ی ایران یا در بیرون» ربطی به اهداف حرکت مدنی سیاسی آذربایجان ندارد. ضروری ست این مسایل نقد شود.
15- اما این درست که بعد از 57 با تغییرات سیاسی در منطقه ، جریان و افکار « بوزقورد گرایی و پان ترکیسم» در «ترکیه و جمهوری آذربایجان» کوشیده جنبش رفع تبعیض آذربایجان را تحت تأثیر قرار دهد. و افرادی هم این تأثیر را پذیرفته اند. و نمودش نیز در «حرکات-نوشته ها و جمع ها» گاه بگاه به چشم میخورد. از اینرو نیز نقد این افکار از همان آغاز شروع شده است.
پان ترکیسم ریشه ی تاریخی در آذربایجان ندارد و یک چیز وارداتی ست و فاقد توان رشد.
16- فعالان آذربایجان همانطور که از « حرکات و نوشته ها» برمیاید عمدتا به افکار « سوسیال دموکراسی» و سکولار گرایش دارند. جنبش رفع تبعیض در آذربایجان عمدتا راه سوسیال دموکراسی را طی میکند. در عین حال که خواهان حق تعیین سرنوشت و اداره ی امور خود است.
17- شونیسم موجود در ایران « حکومتی و غیر حکومتی» تلاش دارد حرکت آذربایجان را پان ترکیستی جلوه داده و به اعمال تبعیض صد ساله حکومت متمرکز ادامه دهد. نقد انحرافات نباید در خدمت تقویت شونیسم باشد.
18- « اسلام سیاسی ، ترکیه گرایی، آذربایجان واحد گرایی،بوزقورد گرایی و تورانیسم، دشمنی با این و آن در داخل جامعه ی ایران یا در بیرون» ربطی به اهداف حرکت مدنی سیاسی آذربایجان ندارد. ضروری ست این مسایل نقد شود.