دوست و همسنگر بسیارعزیز اقای

خشونت نهادینه , راسیسم , استعمار داخلی و خیلی چیزهای دیگرنهایت بی انضافیست. ملت ما تنها بخش مرفه آن در محلات بالای شهرها و اروپا و آمریکا که بعضا در محافل روشنفکری با فرهنگ کوکتل پارتی و سخنان نغز و فلسفی می شناسیم که نیستند بلکه ملیونها حاشییه نشین شهرها ( 400 هزار تنها در اطراف تبریز) و دیگر ستمدیده گان بدنه اصلی و موتور آن هستند. حرکت ملی آزربایجان ریشه در بدنه خود دارد. شجاعت آن, ادبیات آن, شعارهای آن و پویائی آن ناشی از همین حقیقت است. مگر ما در زبان خود فحش و ناسزا نداریم. وقتی که مردم عادی به عینه هر روز می بینند که اکثریت قریب به اتفاق فارسها از تحقیر و توهین به آنها نیششان تا بناگوش باز می شود و تمامی اعتماد به نفسشان را از همین راه کسب می کنند و یا حتی درصد ناچیزی از حقوقی که برای خود قائلند و از آن سود می برند را برای او قائل نیستند طبیعیست که شعار موهن , خشم الود و یا فحش گونه هم سر بدهد. فیلمهای جنبش سبز را در یوتیوب ببینید. پر از فحشهای اولترا رکیک است و قابل درک. در مقایسه ملت ما در شرائط حتی سخت تررفتار بسیار مودبانه تری دارد. وظیفه ما به حداقل رساندان زیان ناشی از این خطاها دراحقاق حقوقمان است نه توی سر خود زدن و مویه کردن.ما هم همانند تمامی ملل دنیا زمینی هستیم و نمیدانم چرا شما تصور می کنید از آسمانها افتاده ایم.
شما هم اوا با ایرانگرایان ملت را به سردادن شعارهای پانتورکیستی متهم می کنید. هرچند خود میدانید پانترکیسم متشکل در جنبش وجود خارجی ندارد اما مگر پان ترکیست بودن یک انتخاب سیاسی نیست؟ حتی تمامیت خواهی هم یک انتخاب سیاسیست. اکثریت ملت در رفراندومی ازاد با نظارت سازمان ملل رای بر ادامه سیاست اسیمیلاسیون بدهند مگر نه اینکه ما باید بپذریریم. من خواهان برقرای آزربایجان فدرال واحد (شمال و جنوب) و درگیر گردن نهادهای اروپائی در پروسه توسعه آزادی و عدالت اجتماعی در سیستم مطلوب سیاسی خود هستم. من میدانم که آن بخش از اتحاد شوروی که به اروپا پیوست پیشرفت بسیار سریعی داشت و بخش دیگر در چنگ کاپیتالیسم مافیائی ( کمونیستهای سابق) گرفتار شد. من میدانم دموکراتیزاسیون در ترکیه نتیجه نظارت اروپا بود. ایا این حق انتخاب سیاسی را برا ی من قائل نیسیید؟ اگر به دموکراسی ایمان داریم و من میدانم که شما هم دارید باید آنرا با تمام تبعات منفی و مثبتش بپذیریم.
با احترام