اینکه کسی که به «هویت» خود افتخار میکند سایرین را دشمن خود میپندارد صرفاً از تراوشات ذهنی آمیخته با توهمات شما نشأت میگیرد. در بین تمامی ملتهای جهان ملتی را نمیتوان پیدا نمود که به ملیت خود افتخار نکند اگر ملتی به ملیت خود افتخار ننماید اصولاً آن پیوند و همگرایی و اشتراک اجتماعی و فرهنگی بین «ملت» پدید نمیآید اما گویا فارسپرستان ذوب شده در توهمات فاشیستی فقط افتخار به هویت خود را برای «تورک»ها حرام میدانند.
تفاوت بارزی که «تورک»ها با سایر ملتها دارند این است که ملل دیگر هرگز نتوانستهاند آنان را بشکنند و به همین خاطر همواره با نفرتپراکنی مواجه بودهاند. اکنون عربهای افراطگرا در تمامی جهان دست به چنان اعمال تروریستی میزنند که جهان در مقابل وحشیتشان حیران مانده است اما اینجا یک شخص متوهم پیدا شده میگوید کسی که به «تورک» بودن افتخار کند دیگران را به چشم دشمن مینگرد. عجبا!
بین صلح و آزادی در توهمات شخصی و صلح و آزادی در جهان واقعی فاصله از زمین تا آسمان است. پیشنهاد مینمایم این نسخهی متوهمانه از «صلح و آزادی» را برای گروههایی مثل داعش بپیچید.
ایرانپرستان و فارسپرستان ایرانبایجانی بنشینند نظارهگر باشند تا در ایران تخیلیشان آن آزادی و دموکراسی که «تورک»های تورکیه برقرار نمودهاند تا 500 سال دیگر در ایران برقرار شود.
هر ملتی باید صلحدوستی خود را در میدان عمل ثابت نماید با توهمپراکنی صلح و دموکراسی در هیچ کشوری برقرار نمیشود. روسیه و ایران از رژیم جلاد بشار اسد که عامل قتل و کشتار و آوارگی میلیونها نفر میباشد حمایت نموده و با چنگ و دندان این عروسک خیمهشببازی را در قدرت نگه داشتهاند آن موقع منسوبین به فاشیسم فارس و ایرانبایجانیهای خادم فاشیسم فارس بر علیه «تورک»های تورکیه نفرتپراکنی و لجنپراکنی مینمایند. این است جلوهی عملی آن صلحدوستی مورد ادعای شما.
از نظر منسوبین به فاشیسم فارس هر کس ایراندوست باشد انسان والا، وارسته و فرهیختهای است و اما کسی که در راه رهاندن خود و ملتش از 100 سال آپارتاید فرهنگی و استعمار و استثمار تحمیل شده بر ملت تورک آزربایجان جنوبی تلاش نماید میشود «تورکگرای دشمن بشریت». عجبا! عجب تفکری! اگر اینگونه بود باید تمامی ملتهای دربند هزاران سال در قفس استعمارگران باقی مانده و از آنان بخاطر استعمارشان تشکر مینمودند ماهیت تفکر ایرانبایجانیهای خادم فاشیسم فارس که شدیداً به خودزنی مشغول هستند این است و برای ملت خود اسارت و برای دیگران صلح، آزادی و دموکراسی طلب مینمایند.
از امامزادهی کمونیستهای غوطه خورنده در تفکرات فاشیستی معجزهای برای آزربایجان جنوبی برنخاسته و برنخواهد خاست. در آیندهی نه چندان دور فرق بین جامعهی تورکیه و ایران را بهتر خواهید فهمید. صلح، آزادی و دموکراسی با «ثریانوردی»، «شعرسرایی» و غوطه خوردن در توهمات و تخیلات به دست نخواهد آمد. «به عمل کار برآید به سخنرانی نیست.»