Skip to main content

سلام ائلیار عزیز،

سلام ائلیار عزیز،
محمد احمدی زاده

سلام ائلیار عزیز،
اگر یادتان باشد من قبلا از این نوع کامنت ها خیلی ناراحت شده بودم. اما بعد رفع شد. می دانید! ما بعضا یک چیزی را فراموش می کنیم، اینکه تحت تاثیر فشار اقتصادی و سیاسی و نبود آزادی های فردی که مردممان - علی الخصوص جوانها - با آن مواجه هستند، همه مان تبدیل به بمب عصبی شده ایم و با کوچکترین تحریکی منفجر می شویم. نمی توانیم خودمان را آنطور که باید و شاید کنترل کنیم. روی همین اصل نباید زیاد سخت بگیریم. هدف من از نوشتن "سلام ایران گلوبال" دعوت دوستان و کامنت نویسان به حفظ آرامش و ملایمت بیشر بود. هم به خاطر فرونشاندن عصبانیت خودشان و هم به خاطر تمیزتر نگهداشتن فضای سایت جهت جذب خوانندگانی که به تازگی وارد آن شده اند.

با اینکه عده ای از ماها خارج از کشور هستیم، باز نتوانسته ایم از شر این عصبانیتی که یادگار رژیم دیکتاتوری است رهایی یابیم. می دانید چرا..
بوببو قوشو یوواسینی سیچیب باتیران بیر قوشدو. بالاسی دئیرکی:
- آنا، بو یووا پوخلودو. گل بوردان چیخیب آیری بیر یووایا داشیناق
آناسی دئیر:
- بالا، قادانی آلیم سنین، هارا گئتسک، بو گؤت ده بیزیمله گله جک آخی.