مثل اینکه دوستان دلشان از دست

اگر خطی بود با همه ی دوستی ها من اینجا چیز نمی نوشتم. پس این هم دلیل دوم است.
3- دلیل دیگر اینه که در انتشار مقالات هیچ عقیده ای سانسور نمی شود. همه ی دیدگاهها امکان انتشار دارند. این هم یعنی آزادی بیان.
----
و اما وضع سایت:
1- با خطی نبودن سایت و عدم سانسور عقیده در مقالات ، معتقدم این بخش بسیار عالی است.
2- هدایت نوشته ها و بحث ها به سوی « دوستی و همبستگی و صلح و آزادی» که هدف سایت هم اعلام شده ، از آنجایی که کیانوشتنها ست ، امکان ندارد. از این زاویه به قول دوستمان بهنام سایت نه ایران گلوبال بل « نفرت گلوبال» شده است.
وقتی مدیریت جمعی بود هم نتوانستیم از عهده ی این کار برآییم. به همین علت هم عملا مدیریت به عهده ی کیانوش شد.
پس من معتقدم سایت نمی تواند آنچنان که هدف اش را اعلام کرده آنرا به صورت نسبی پیاده کند.
3- مسئله ی نفرت
به اصطلاح قدیمی جامعه ایران یک جامعه ی جهان سومی ست. یعنی عقب مانده و عقب نگهداشته شده است. بر این اساس
جامعه ی سیاسی آن هم عقب مانده است. پدیده ی نفرت از خاصه های جامعه ی سیاسی عقب مانده است.
که گروههای سیاسی نسبت به هم نفرت دارند. علت اش « قدرت طلبی گروهی» ست. هنور استعداد درک آن را ندارند
که « قدرت باید جمعی باشد. »
بخشی از نفرت موجود در سایت را میتوان کنترول نمود. کمتر کرد. ولی بخش دیگر به خاطر وجود آزادی و نفرت- خودنمایی خواهد کرد. ولی از وضع کنونی بیرون میاید.
مشکل این است که کیانوش نه خودش به تنهایی میتواند اینکار را بکند و نه با جمع توانست انجام دهد. نفرت در گذشته هم بود ولی حالا شاید کمی بیشتر شده است.
--------
این نظر من است. شاید هم اشتباه باشد. بهرصورت موضوع را چنین درک میکنم.
- من تنها می توانم نوشته های خود را کنترول کنم. نمیدانم شاید مطالبی که من منتشر کرده ام نیز در ازدیاد نفرت نقش داشته اند.
اگر چنین بوده پوزش میخواهم و میکوشیم این ایراد را رفع کنم.
فعلا اینها چیزهایی بود که به خاطرم آمد.