Skip to main content

زمانی من هم منتقد کسانی بودم

زمانی من هم منتقد کسانی بودم
Anonymous

زمانی من هم منتقد کسانی بودم که به آنهایکه به تمامی فنومن ها با دیده ایدالوژیک نگاه میکنندبودم،اما حالا به این نتیجه رسیده ام که نقد آنان درست،صحیح وبجابود.وقتی انسان با نگاه ایدالوژیک به مسائل نگاه میکند،دچار کور رنگی میشود ویا همه چیز را به یک رنک می بیند.نمونه چنین اشخاصی دوست عزیزمان آقای دنیز ایشچی هستند.ایشان به خاطر دیدگاه ایداالوژیکش بهد از این همه تجربه،باز همم میکوید که مرغ یک پا دارد.برای مثال ایشان مینویسدکه"امروزه روزماجرای استراتژِی غرب در کشیدن کمر بند سبز ببه نوار جنوبیاتحاد جماهیر شوروی سابق،کنفرانس گواد لوب وتصمیم غربی به بر داشتن شاه ایران از حکومت تصمیم همان حاکمیت ها در آوردن خمینی از نجف به نوفل لوساتو وسوار کردن یک ساختار سیلسی اسلامی بر حاکمیت ایران بر ههمه گان آشکار است."من نمی دانم سن آقای دنیزچقدر است تا شاهد انقلاب پنجاه هفت هست یا نیست.ولی سن من می رسد که شاهد

پروسه انقلاب بودم.در شهر قم نبودم که در مراسم تعزیه پسر خمینی چه گذشت آما در چهلم کشته های قم در تبریز شاهد وناظر بودم که در قیام بیست ونه بهمن تبریز شعار قاطبه مردم "درود بر خمینی ومرک بر شاه بود" منظور اینکه رفتن شاه وآمدن خمینی نه در دست غرب بطور کلی ونه در دست آمریکا بود.بلکه این مردم اکثریت نود درگ صدی بود که شاه را فراری کرد وخمینی را به عنوان رهبر انقلاب به ایران آورد.لازم است به خاطر آقای دنیز بیاورم که از اول انقلاب این اتحاد شوروی و هوادارانش مثل حزب توده از خمینی پشتیبانی بی قید وشرط انجام دادندن.نه غرب ونه امریکا تا کنون کنونش از خمینی ودنباله روانش حمایت نکردند. این یک نمونه مالیخولیلی چپ سنتی ما از وقایع است.از این نمونه بگیر تا به موضوع اسد واردوغان وخرید نفت داعش توسط ترکیه وناجی بودن دیکتاتوری به نام مافیای پوتین تا به رس به آخر.