این کامنت را سعی میکنم در 2

«برای نخستین بار در سال 1997 وقتی هیأت مسئولین کردهای مقیم اروپا برای گفتگو در مورد اعطای پناهندگی سیاسی به جناب عبدالله اوجالان به آفریقای جنوبی سفر کرد, روابط من با جناب اوجالان برقرار شد. آن موقع اوجالان و سازمان وی یعنی پ.ک.ک در ترکیه ممنوع بود. خود اوجالان همراه با برخی رهبران پ.ک.ک بخاطر مبارزه برای کسب حقوق خودمدیریتی ملت کرد, در تبعید بودند. اوجالان به اروپا رفته بود. بخاطر تأثیرگذاری دولت ترکیه بر کشورهای اروپایی, آن کشورها حق پناهندگی به جناب اوجالان اعطا نکردند. هیأت کردها از دولت نلسون ماندلا خواسته بود که اگر اوجالان بتواند خود را به آفریقای جنوبی برساند, حق پناهندگی به ایشان اعطا شود و دولت هم وعده آن را به هیأت داده بود. من و برخی مقامات دیگر هم مسئول شدیم که این وعده دولت ماندلا را تضمین کنیم. ما برای استقبال از اوجالان در آفریقای جنوبی کمیته‌ای تشکیل دادیم.

بنا به استراتژی‌ای که با هیأت کردی مشخص گردانده شد, می بایست اوجالان به بهترین نحو خود را به آفریقای جنوبی می‌رساند. تصمیم گرفته شده بود که بخاطر تأمین امنیت, مستقیما از اروپا به آفریقای جنوبی نیاید. طبق برنامه, می‌بایست نخست به نامیبیا می‌رفت و از آنها هم از طریق دروازه مرزی وارد آفریقای جنوبی می‌شد, اما در راه, در 15 فوریه 1999 در کشور کنیا از سوی سازمان‌های جاسوسی دولت‌های بیگانه به اسارت درآمد و به مقامات نظامی ترکیه تحویل داده شدند».

اوجالان و ماندلا نقاط مشترک بسیاری دارند

موسی بیان کرد که از فوریه 1999 تاکنون پرونده اوجالان و مسئله نگهداری ایشان به شیوه‌ای غیرحقوقی در زندان را دنبال می‌کند و افزود که اوجالان و ماندلا نقاط مشترک بسیاری دارند. وی افزود:

«ماندلا هم همانند اوجالان برای خودمدیریتی خلق خود مبارزه کرد. ماندلا رهبری آ.ن.س و اوجالان هم رهبری پ.ک.ک را بر عهده داشته ودارند. هر رهبر هم خود و هم حزبشان در کشورهایی که مبارزه کردند, ممنوع‌ شدند. هر دو همراه با سازمان‌هایشان بخاطر ممنوع‌ساختن فعالیت‌های سیاسی‌شان , مبارزه مسلحانه را آغاز کردند که مطابق حقوق بین‌المللی مشروع است. هر دو هم با خیانت سازمان‌های جاسوسی بیگانگان قرار گرفته و به اسارت درآمدند. هر دو هم به اتهام «خیانت به کشور» محاکمه و با مجازات مرگ روبرو گردانده شدند.

ماندلا در جریان دادگاهی خود گفته بود:«در تمام عمر خودم برای آزادی خلق آفریقا مبارزه کردم. بر ضد حاکمیت سفیدپوست‌ها و یا سیاه‌پوست‌ها جنگیدم. آرزوی من تحقق جامعه‌ای دموکراتیک و آزاد برای انسان‌ها درعین برابری بود. زندگی و دیدگاه‌های من در آن راستاست, اما اگر لازم باشد, حاضرم در راه آن هم جانم را فدا کنم».

این اندیشه‌ها در عین حال اندیشه و آرزوی جناب اوجالان هم هست. ایشان هم همانند ماندلا به حبس ابد محکوم شدند. همانطور که ماندلا اکثر سالهای حبس خود را در زندان جزیره روبن بسر برد, اوجالان هم در جزیره امرالی بسر می‌برند.»

اسا موسی, دادگر دادگاه عالی خاطرنشان ساخت که بدون‌شک اوجالان رهبر اکثر کردها در خاورمیانه و دیاسپورا است.

خواستیم با اوجالان دیدار کنیم, دولت اجازه نداد