سیاست خارجی اردوغان تا کنون

پیوند واعظ و قاضی

این رئیس جمهوری، پیوندی از یک واعظ و قاضی‌ است اما آیا این مسئله کسی را آزار می‌دهد؟ برای حل بحران آوارگان، این صدراعظم آلمان بود که از او درخواست کمک کرد. اروپایی‌ها آزار و اذیت روزنامه‌نگاران در ترکیه را نادیده می‌گیرند و در زیرپا گذاشتن مقیاس‌های ارزشی‌شان تا آنجا پیش می‌روند که سهولت ارائه ویزا را به ترکیه هدیه می‌دهند. طبیعتا از طرف آمریکایی‌ها هم مشکلی ایجاد نخواهد شد.

رجب طیب اردوغان در قصرش نشسته و می‌خواهد قدرت ترکیه امروز را به سطح امپراتوری عثمانی برساند. به سطح زمانی که در قرن شانزدهم میلادی در اوج قدرت‌، حتی غرش‌های روسیه هم بسیار دور و تنها در شمال این کشور محسوس بودند. امروزه اما وضع تغییر کرده است و ظاهرا توافقی بین قدرت‌های غربی و روسیه صورت گرفته است تا برای تمرکز در مبارزه علیه داعش، اسد در قدرت بماند. این امر موجب انزوای ترکیه خواهد شد.

آیا اردوغان حساب کرده بود که اگر بمب‌افکن روسی را سرنگون کند، آمریکا به خاطر واکنش‌های تند پوتین مجبور خواهد شد تا منطقه پرواز ممنوع ایجاد کند و او بتواند در پناه منطقه پرواز ممنوع با خیال راحت علیه کردهایی عمل کند که در حال حاضر بزرگ‌ترین خطر علیه موقعیت سیاسی او هستند؟

می‌توان گفت که اردوغان تا کنون به شکل شگفت‌آوری موفق بوده ولی حالا دیگر زیاده‌روی کرده است. شاید درس تاریخی که هر حاکم ترک ملزم به پیروی از آن است از این قرار باشد: «هیچ وقت با روس‌ها در نیفت.»

————-

نورمن استون، پژوهشگر تاریخ خاورمیانه – گاردین