سلام مرتضی!

سلام مرتضی!
حق با شماست، نقد و بررسی نوشته ها و کتاب ها دقیق تر است.
اما این نوشته فقط به دو ادعا و عمومیت بخشی (generalisation) نادرست تکیه دارد.
دکتر دوستدار با انکار خود درِ بحث سازنده را می بندد.
اگر او در معرفت‌شناسی، هستی شناسی، منطق، فلسفه اخلاق، فلسفه سیاسی و یا زیبایی شناسی اندیشمندان ایرانی وارد شود و نشان دهد، کار ایرانیان در این 1400 سال تنها تکرار است، آنگاه می توان بحث فلسفی کرد. البته نه در مقالات کوتاه بلکه در پژوهش های گسترده تر. اما این مقاله روی این عمومیت بخش تکیه دارد. آیا به نظر شما این دو گزاره که دکتر آرامش بیان کرده است درست است؟