ریشه عصبانیت این اقای لوایی

ریشه عصبانیت این اقای لوایی از این است که چرا مردم اذربایجان مثل او چهره مغولی ندارند. ناامیدی و اندوهی هم که در نوشته های او دیده میشود از همین نوستالژی نژادی سرچشمه میگیرد. درد اینطور ادمها قابل رفع نیست. چون در مغولستان هم او را تحویل نمیگیرند چراکه زبان مغولی نمیداند و وجودش برای آنها هم فایده ای ندارد. در نتیجه کسانی چون اقای لوایی از اینجا مانده و از آنجا رانده هستند. نتیجه اینکه ادای "پست مدرن" در میاورند و آرزوی ویرانی و نابودی ایران و ایرانی و از جمله نابودی آذربایجان را میکنند تا ازین راه درد بی هویتی خودرا با خون انسانها تسکین دهند.