در شماره ۱۰۱ از مجله علم و

در شماره ۱۰۱ از مجله علم و جامعه چاپ واشنگتن سال ۱۳۷۱ که خوشبختانه آنرا حفظ کرده ام مقاله کوتاهی ست از ا.پ.آشنا درباره فریدون توللی و رسول پرویزی که برای دیدار استاد, ظاهرا به یوشیج رفته بودند. در این ملاقات شراگیم دوساله که تازه زبان باز کرده بود با کلمات نامفهوم, مکرر مانع صحبت میشود و پس از مدتی, سیخ وافور را برداشته و با سماجت میخواهد آنرا در گوش توللی فرو کند. سر انجام پرویزی خسته شده و از استاد تقاضا میکند که چیزی به شراگیم بفرمایند. استاد عاقبت سر بلند کرده و به بچه تشر میزند که " هنیش, بچه, سیخ اشکنه".
آیا میشود از جناب کیانوش تقاضا کرد که به پیروی از هم ولایتی خود به بچه تشر بزند که " بشین بچه, سیخ میشکند"؟