حامد گرامی، اینکه حامیان

علیرضا اضغرزاده از دیدن «ناسیونالیسم ملیتی» که عربیسم و کردیسم و ترکیسم ... را تبلیغ میکند عاجز است. اینها مثل آریا گرایی مانع راه مبارزه و همبستگی ستمدیدگان اند. تجربه کردیسم ترکیه بعد از 40 هزار کشته آموزنده است. تئوریها و مقولاتی که ناسیونالیسم ملیتی در ایران تبلیغ میکند در ترکیه و پیام اوجالان که خود تئوریسین این نظریات بود توسط خودش باطل اعلام گردیده است. میخواهید ایران هم بعد از دهها هزار کشته به همین نتیجه برسد؟ در کدام یک از علوم اجتماعی ماهیت « حکومت را با زبان و دین» ارزیابی میکنند؟ و نه با ساختار اقتصادی- اجتماعی و سیاسی؟ حکومت ایران بر آمده از نظام سرمایه داری ست- با روش کشور داری دیکتاتوری و توتالیتاریسم که ظاهر ایده لوژی سیاسی اش «مذهب سیاسی» است و باطنش دیکتاتوری و توتالیتاریسم . ناسیونالیسم ملیتی نیز مثل آریا گرایی و حکومت، نژادگرا و دیکتاتور و توتالیتاریست است. اما اضغرزاده فاقد تشخیص این چیزهاست. و ما را به این راه توصیه میکنند. که از چاله درنیامده به چاه بیافتیم. پیروزی جنبش ضد تبعیض در رد ناسیونالیسم موجود و همبستگی همه جنبشهای حق طلبانه علیه حکومت - برای برقراری دموکراسی و عدالت اجتماعی و برابری حقوقی و اداره امور خود است. با چنین راه و مشخصاتی میتوان با همه وارد دیالوگ شد و همبستگی و مبارزه مشترک ایجاد نمود. در غیر اینصورت نه همبستگی یی صورت میگیرد ونه از مبارزه مشترک خبری هست. که سیاست رژیم نیز دقیقاً در این جهت است و آنرا با کنترول ناسیونالیسم موجود پیش میبرد. که نه اتحادی باشد و نه مبارزه ای. ناسیونالیسم ملیتی موجود مسئله تبعیض را وسیله قرار داده نه هدف. هدف آن «کسب دیکتاتوری» خودش است، نه اهداف عمومی جنبش همگانی که در بالا اشاره شد. در حقیقت، راه ، حقوق است- ناسیونالیسم بیراهه.