انتشار چنین مقالاتی مایه مسرت

تصور چنین چشم اندازی خواب را بر حامیان سلطه یک ملت؛ فرهنگ و زبان تحت نام ایران بر ملل غیر فارس را دچار تشویش نموده است و هرگونه تزلزل در بنیان های راسیزم اوختاپوسی ریشه دوانده در جامعه فارس و ایران را به ضرر آمال و آروزهای خود می بینند. اینان به زعم خود فکر می کنند اگر با دموکراتمآبی شدت تخریب و شانتاژ را برعلیه فعالان و حرکات ملی افزایش دهند می توانند آنان را زمین گیر نموده؛ از درگیریهای ائتنیکی جلوگیری نموده و گامی بزرگ در جهت یکسانسازی فرهنگی و به زعم خود دموکراتیزاسیون ایران و بلکه جهان! بردارند؛ غافل از اینکه این شیوه برخورد شکافها را عمیق تر و اندک امیدهای راه حل مسالمت آمیز را نیز به باد خواهد داد! اشتباهات تحلیلی که در طول صده اخیر به دفعات خصوصا از سوی چپ گرایان دموکراتمآب در ارزیابی شرایط سیاسی ؛ اجتماعی ایران ؛ جهان و منطقه روی داده و هربار خسارات سیاسی اجتماعی بسیاری آفریده است که جمهوری اسلامی یکی از نمونه های آن است. اما گویا این آزمون و خطاء را پایانی نیست. تنها راه دستیابی به حقوق ملی دموکراتیک مبارزه و مقاومت بی امان در برابر این تخریب گری ها و آگاهی سازی هرچه بیشتر مردم از اهداف آنان و مهمتر از اینها گسترش شعور و آگاهی ملی در لایه های مختلف اجتماعی است. با چنین اوصافی هیچ تفاوتی بین جمهوری اسلامی و چنین اپوزوسیونی وجود ندارد.
گله جک بیزیم دیر...