حامد گرامی ، با تلاشهای ارزشمند علیرضا اصغر زاده آشنا هستم. همینطور با نظریاتش. ایشان با بینش و رفتار به قول خودش با« جریانی که-درمیان فعالان آذربایجانی- متأثر از جریانات افراطی و راسیستی در کشور ترکیه است، و مدام در تنور کینه و تنفر قومی می دمد و در حسرت جنگ قومی بین ترک و کرد روزشماری می کند. » مخالف است. این جریان را راسیستی میداند و درست هم هست. همین طور بنا به نوشته او « پیوستن روشنفکران و فعالان فارسی زبان به "جنبش ضدنژادپرستانه" ، که در میان اتنیک های غیرفارس شروع شده» ، نیز صحیح است. اما ایشان از تشخیص «ناسیونالیسم موجود» که حرکت «حق طلبانه» و « مخالف راسیسم عام» را در خود بلعیده عاجز است. با راسیسم خودی نمیشود با راسیسم غیر خودی مبارزه کرد. تحقیر فرهنگ دیگری عملی راسیستی ست. ناسیونالیسم غالب در حرکات اتنیکی، مادر راسیسم خودی ست.
حامد گرامی ، با تلاشهای
حامد گرامی ، با تلاشهای
آ. ائلیار
مبالغه و باور به برتری فرهنگ خودی و تحقیر فرهنگ و مظااهر ملی دیگری، در کل از ناسیونالیسم جدایی ناپذیر است- که راسیسم خودی را پدید میاورد. توصیه به «پیوستن روشنفکران به حرکت ضد راسیستی در میان اتنیکهای غیر فارسی زبان» وقتی صحیح است که «ناسیونالیسم غالب موجود» در این جریانات به صراحت تفکیک شود. همینطور درحالتی که این جریانات در کل ناسیونالیستی هستند کسی به آنها نمی پیوندد. درست اینست که رگه «حق طلبانه و ضد راسیستی خودی و غیر خودی» در آنها تقویت شود.