برای رهایی تبعیض دیدگان ایران

برای رهایی تبعیض دیدگان ایران از تبعیض، جهت کسب حقوق، راهی جز « همبستگی» ستمدیدگان تحت سلطه ی « دیکتاتوری -تبعیض- و بیعدالتی اجتماعی» وجود ندارد.اندیشه ناصر ایرانپور عزیز در این مورد-که آنرا در یک کامنت کوتاه بیان کرده است - بسیار با اهمیت است . ایشان مینویسند:«تجديد پيمان کرد و ترک در داخل ايران برای پي‌ريزی يک نظام دمکراتيک و فدرال نيز است...» راه «دمکراتيک و صلح‌آميز » نه تنها در جنبش کرد ترکیه یک ضرورت است بل در ایران نیز ضرورت دیگری ست. اگر چه مردمان گوناگون تفی حقوق شده ایران در «اختناق» بسیار سنگینی مبارزه میکنند. راه رهایی کرد و آذربایجانی در برادری و همبستگی و مبارزه متحدانه با مرکز ستم - دیکتاتوری حاکم- است. راه جنبشهای تبعیض دیدگان ایران خروج از ناسیونالیسم افراطی و مبارزه برای کسب حقوق است.