دلیلش مشخصا این است که این

مدیریت سایت ایران گلوبال باید تکلیف خود را با چند پرسش مشخص روشن کند. مثلاً اینکه آیا ممکن است یک مطلب راسیستی (چه مطالب پان ترکی، چه پان کردی چه پان ایرانیستی و ...)، مطلب سطح بالایی هم باشد؟. انتشار مطلبی که هم بی کیفیت است و هم مملو از اتهامات ثابت نشده بی سند و مدرک و حتی فاقد دلیل، چه دستاوردی و در عین حال چه مضراتی در بر دارد؟. آیا مدیریت سایت ایران گلوبال خود را اخلاقاً جایز می داند که مقاله ای که انبوهی از اتهامات بی سند خیانت و جاسوسی و دست نشاندگی به طیف وسیعی از فعالین سیاسی کنونی و سابق ایران را در بر دارد، منتشر نماید؟. احترام به آزادی بیان یک جنبه از اخلاقیات است و احترام به حیثیت افراد نیز یک جنبه دیگر است. آیا نبایستی تعادلی بین این دو برقرار باشد؟. آیا صحیح است مکانی باز کنیم که به بهانه آزادی بیان و به هزینه زیر سؤال بردن حیثیت افراد مختلف، محل تخلیه عقده های افرادی مغرض و مریض باشد؟.
سطح مطالب ایران گلوبال حتی در مقام مقایسه با سایر سایتهای فارسی زبان، ضعیف است. یک مشکل اساسی سایت همین مسأله است. درج نظرات از جهان بینیهای مختلف و متضاد شاید مزیت سایت ایران گلوبال نباشد، اما عیب آن هم نیست. بیشتر میشود گفت که ویژگی منحصر بفرد آن است. خصوصیتی است که آن را از سایر سایتها متمایز میکند. یک ویژگی است که باعث می شود سایت در مواردی تابو شکن و آوانگارد باشد. اما به سبب آنکه برخی از این نظرات در نازلترین سطح ممکن مطرح میشوند، ایران گلوبال تأثیرگذاری لازم را ندارد. شما نمی توانید هم مقاله را با ناسزاهایی چون "نعلین بوس خامنه ای"، "ملای از غار گریخته"، "ملاخانه" و ... آلوده کنید و انتظار تأثیرگذاری هم داشته باشید. چرا که به این ترتیب نشان میدهید تا چه اندازه خودتان عصبی و متشنج هستید. آقایان مدیریت سایت نمی توانند یک مقاله یک صفحه ای بنویسند که در آن دهها غلط املایی و انشایی وجود داشته باشد و انتظار جدی گرفته شدن هم داشته باشند. ضمن احترام عمیق و صادقانه به زحمات همه آقایان، اگر من مقاله ای ببینم که در چندین جای آن به جای حرف "ژ"، "ز" و به جای حرف "پ"، "ب" نوشته شده باشد، فوراً متوجه می شوم که این مقاله از کیست. بی آنکه حتی نیاز به بررسی اسم نویسنده باشد. به این ترتیب شما جدی گرفته نخواهید شد؛ چون نشان می دهید حتی خودتان هم حال و حوصله بررسی مطالب خودتان را ندارید.
علاوه بر این، در مدیریت ایران گلوبال حداقلی از توافق بر سر مسائل اساسی نیز وجود ندارد. ظاهراً از ساختار فدرالیسم در ایران دفاع می کند اما یکی از اعضای مدیریت آن یک پان کرد است که با ربط و بیربط، نقشه آرمانی کردستان بزرگ را منتشر میکند و در عین حال درباره پیوستن جمهوری آذربایجان به مام میهن و خرد کردن دک و دنده استقلال طلبان آذربایجان داد سخن میدهد. شما می خواهید با این نوشته ها و نقشه ها همبستگی ملی هم پدید آورید؟. آیا این آقا از مردم آذربایجان غربی در مورد سرنوشتشان نظرخواهی کرده است که این چنین برایشان تعیین تکلیف میکند و آن ها را در غالب یک کشور جدید مستقل میکند؟.
ایران گلوبال به قایقی می ماند که هر کسی از راه میرسد، سکانش را به طرفی می چرخاند. یکی به چپ می چرخاند، آن یکی به راست، یکی می خواهد دور بزند و آن یکی هم میگوید زیر آبی برویم. آخر و عاقبت یک چنین قایقی چیست؟. امیدوارم کوبیده شدن به صخره ها نباشد. به نظر من مدیریت سایت ایران گلوبال درک صحیحی از آزادی بیان ندارد. به سبب پیشینه سیاسی و یا هر علت دیگری، دچار نوعی فوبیای دیکتاتوری است. می ترسد اگر به هر مطلب بی کیفیتی اجازه انتشار ندهد، مبتلا به سانسور شود. واقعیت این است که احترام به آزادی بیان، احترام به حقوق افراد است. آیا این احترام را می توان با بی احترامی به حیثیت آنها در هم آمیخت؟.