تنها نوشته مکتوبی که قبل از

تنها نوشته مکتوبی که قبل از اسلام در ایران بیادگار مانده یک بیت شعر می باشد، و آنهم بزبان دری یا افغانی و تاجیکی می باشد، (( آهوی کوهی در دشت چگونه دوزا، او ندارد یار چگونه بوزا)) تازه دارد برهمگان معلوم می شود که این کتابهای رمان تاریخی مالیخولیائی و کتابهای درسی توسط تاریخ و باستانشناسانی مثل آقای کرمی در ایران نگارش یافته، و چگونه کودکان ملیتهای غیر فارس از کودکی در مدارس با تحصیل بزبان فارسی توسط این گونه کتب درسی ترور هویت گردیده اند،