Skip to main content

ضمن تأیید نکات نقد شده از طرف

ضمن تأیید نکات نقد شده از طرف
آ. ائلیار

ضمن تأیید نکات نقد شده از طرف بهنام عزیز میافزایم:در این سند نکات 1-نظام غیرمتمرکز از جمله فدرال ؛ 2- دولتهای ایالات؛ مثبت هستند. 3- اما غیر انتخابی بودن زبان ارتباطی( نه مشترک فارسی) منفی ست. درست اینست که زبان (یا زبانهای) رابط با رأی همگانی انتخاب شوند. عدم حل دموکراتیک مسئله زبان همیشه مشکل ساز است.4- موضوع توجه به جنسیت ناقص است همه را در نظر نگرفته است. 5- حق انتخاب را از ملیتها سلب کرده. انتخاب در با هم زیستن یا نزیستن. اینجا با هم زیستن غیر دموکراتیک و زورکی و از پیش تعیین شده است. دموکراتیک آنست که هر دو تصمیم گیری انتخابی بشود. مثل انتخابی بودن این مسئله بین چک و لاواکی. 6- صاحب برنامه درکل خود را در همه جا صاحب قدرت ایران نشان میدهد و دموکراتیک به مسایل نزدیک نمیشود .

قید نمیکند که « این فقط نظر و برنامه سازمان ماست بعنوان یکی از نظرات در سیاست ایران - میتواند در عمل و در رابطه با نیروهای دیگر تکمیل و اصلاح شود». 7- چگونگی تشکیل ایالات- مشخص نیست . تکلیف مناطق یا شهرهای چند ملیتی چیست. خود مختاری منطقه ای- شهرهای خود مختار- و ...8- متن را میشد خلاصه کرد که نشده. یعنی به متن کوتاه و جامع- بلند و جامع. کلاً در برخورد به مسایل با روش تعیین تکلیفی عمل شده و نه با این روشی که تکلیف مسایل را با هم مشخص کنیم. نمونه زبان- ایران- و ...انتخاب- تصمیمگیری جمعی و قانونی در مسایل عمومی رعایت نشده است. 9- اگر متن کوتاه و جامع در دست بود میشد در خیلی از چیزها نظر داد. و این برای سازمان سازنده تر بود.10- ارادی بودن سوسیالیسم- مهندسی اجتماعی- دید طبقاتی و... تفاوت این مقولات با مفاهیم کلاسیک در جاهایی که آنها بکار رفته خوب مشخص نیست. چرا که سوسیالیسم کلاسیک هم ارادی-مهندسی شده و با دید طبقاتی بود. 11- چگونگی رسیدن به سوسیالیسم در ایران عقب مانده روشن نیست. سوسیالیسم در جوامع غیر پیشرفته -آنهم در یک یا چند کشور چیزی غیر عملی ست. توسل به «اراده» و « مهندسی کردن» هم فاجعه بار. اگر چه برنامعه به درستی به « پیشرفت جامع جامعه» و « شرکت دموکراتیک عمومی» تأکید میکند. ولی توضیح مسایل هنوز ابهام زیادی در برنامه دارد. از نظر من طرح مسئله سوسیالیسم در ایران- در این برنامه نواقص زیادی دارد و لازم است رویش کار بشود. نباید چشم بسته به دنبال اتوپی بود. رئال اینست که ما در مرحله انقلاب دموکراتیک در ایران قرار داریم و هنوز با سرمایه خیلی سرو کار داریم. انقلاب دموکراتیک در ایران- مرحله پیشرفته آن- سوسیالیسم در ایران و جهان عناوینی ست که سازمان از نظر پراتیکی ضرورت دارد در برنامه ، حداقل خطوطش را طرح کند. مثلا اینکه 1- عامل مادی و فرهنگی برای سوسیالیسم در جوامع بسیار پیشرفته و جود دارد . کمبود اینجا عامل سیاسی ست. 2- برعکس در جوامع غیر پیشرفته این دو عامل و جود ندارد و برپایی سوسیالیسم اتوپی ست. تنها با عامل سیاسی نمیشود به سوسیالیسم رسید. 3- سوسیالیسم به شکل نوین تنها میتواند در گروه بزرگی از کشورهای خیلی پیشرفته تقریبا در یک فاز همزمان صورت پذیرد. مثل حرکت کشورهای عربی برای دموکراسی. 4- سوسیالیسم ارادی نیست نتیجه تکامل طبیعی عامل مادی فرهنگی در جامعه است تنها در عامل سیاسی ست که اراده نقش دارد. 5- رسیدن کشورهای غیر پیشرفته به سوسیالیسم بعد از تبدیل آنها به جوامع پیشرفته - آمادگی عامل مادی و فرهنگی سیاسی- در فاز دوم سوسیالیسم جهانی ممکن است.6- در جوامع غیر پیشرفته هدف چپ نه برپایی سوسیالیسم بل دموکراسی - رفع تبعیض - عدالت اجتماعی نسبی ست - که کامل غیر عملی ست. برای نیروهای مدافع حقوق زحمتکشان -تبعیض دیدگان-دموکراسی آرزوی موفقیت دارم.