دوست گرامی، ایرانخواه، از شما

دوست گرامی، ایرانخواه، از شما سپاسگزارم. دوست گرامی، در واژه نامه هائی مانند واژه نامه دهخدا و واژه نامه دکتر معین و واژه نامه عمید و .......... واژگانی که از زبان عربی به زبان پارسی آمده اند و در چمی نادرست به کار می روند با همان چم نادرست گنجانده شده اند و این واژگان در آن واژه نامه ها پژوهیده نشده اند. جا افتادن یک چم نادرست درباره یک واژه نیز نمی تواند وندی استوار برای پذیرفتن این نادرستی باشد. سخن در این باره فراوان است و من تنها به یک نمونه بسنده می کنم، در زبان عربی واژه (مطار) که از واژه (طیر) برگرفته شده است به جایگاه پرواز (فرودگاه) گفته می شود و بر این پایه واژگان (مقال – مقاله) نیز که از واژه (قول) عربی برگرفته شده اند به جائی برای سخن گفتن مانند (تالار سخنرانی) گفته می شود. پس اگر کسی به کسی بگوید: (شما مقالات خوبی دارید) این چم را دارد که (شما تالارهای سخنرانی خوبی دارید) یا (شما دارنده چند تالار سخنرانی هستید و آن تالارهای سخنرانی خوب هستند!) اما (مقاله) در میان ایرانیان به نادرست به جای (نوشتار) به کار می رود بی آن که چم واژه (مقاله) عربی( نوشتار) پارسی باشد! و در زبان عربی به (نوشتار) پارسی (مکتوب) گفته می شود نه (مقاله) ! پس آیا اگر در چند واژه نامه چم واژه (مقاله) به نادرست (نوشتار) نوشته شده باشد ما هم باید آن را بپذیریم؟ روشن است که نه! از این روی به کار بردن واژه (خلق) به جای (مردم) نیز نادرست است و نباید این واژه را در چمی نادرست به کار برد. وچک: (خلق کارهای هنری) چیست؟ آیا این وچک چم: (مردم کارهای هنری) را دارد که نادرست است و یا (آفرینش کارهای هنری) را دارد که درست است؟