آقای بنی طرف می نویسد: سال 1343 "برنامه ریزان از شهر اهواز شروع کردند و مهاجرت به مرکز استان را تشویق و تسریع کردند. این مهاجرت سازمان یافته از مناطق شمال استان، اصفهان و سایر شهرهای ایران بود. آنان کوشیدند شکل و شمایل عربی شهر اهواز را تغییر دهند." همین اتفاق در مسجدسلیمان هم افتاد. ولی آیا این فکر ناشی از توهم توطئه نیست که شاه برای سرکوب خلق عرب دست به یک چنین کاری زد؟ به چند دلیل شاه چاره ای جز این کار نداشت: اول اینکه خوزستان به نیروی کار نیاز داشت و مرکز درآمد اول کشور محسوب می شد و هنوز هم می شود. جمعیت ساکن در منطقه بازدهی کافی برای نیروی متخصص خارجی در منطقه را نداشت. یا فکر می کنید یک لر یا عرب می توانست یک کاباره یا هتل راه بیندازد؟ کاسب های خوزستان تقریبن 100% اصفهانی بودند و این موضوع هم ربطی به توطئه ای که بنی طرف از آن می گوید ندارد.
آقای بنی طرف می نویسد: سال
آقای بنی طرف می نویسد: سال
Anonymous
دلیل اش خیلی ساده است و آن هم شم کاسبی ست که لرها و عرب ها نداشتند و اصفهانی ها داشتند. همین امروز بخش های بزرگی از خوزستان کاملن عرب نشین و دست نخورده هستند. شادگان یکی از آنها ست و اتفاقن عرب های این منطقه از قدیمی ترین مردم خوزستان محسوب می شوند. حالا چرا توطئه ی شاه فقط در مورد شهرهای مهم نفتی و آبادان کارساز شد و سوسنگرد و شادگان از این توطئه مصون ماندند را دیگر عاقلان دانند.