آقای الیار، زمانی که نوشتاری منتشر می شود باید منتظر نقد هم بود نه اینکه بر هر انتقادی خشم گرفت و نسبت های ناروا به منتقدان داد. سخن من هم همین است که مردم از جمله آذربایجانی ها، در برگزیدن راه خود آزادند و کسی نمی تواند ادعای نمایندگی و سرپرستی فرهنگی آنها را بنماید. اما در باره نویسنده مقاله بالا، آقای دکتر صدیق، باید گفت که قضیه به آن سادگی که شما می گویید نیست که "...با سیاست کشور داری نادرست حکومت هم به خاطر پیش برد کار فرهنگی نمیخواهند مشکلی داشته باشند." آقای صدیق یک عامل فرهنگی رژیم جمهوری اسلامی است که از جمله مترجم وصیت نامه روح الله خمینی و دیوان به اصطلاح اشعار این جنایتکار بزرگ می باشد. نوشتار بی پایه بالا از بس که تلاش کرده با زور و فشار واژه آذربایجان را به " آذ " بچسباند بیشتر به نوشته ای طنزآمیز همانند است تا علمی. جالب است که پانوشت های نمایشی پایان مقاله هیچ ربطی به
با این همه من از درج این نوشتار به همان دلیلی که برای تبریزی گرامی ذکر کردم استقبال می کنم و انتشار چنین دیدگاه هایی را، به شرط اینکه دیدگاه های مقابلشان هم منتشر شوند، برای پیشرفت اندیشه و آگاهی هم میهنان سودمند می دانم.