یک عده (مانند آقای شگول) که اصلا از زبان و مجاز و صنایع ادبی سر در نمی آورند به خیال خودشان می خواهند با منطق ارسطویی به تحلیل ساختار زبانی یک شاعر جهانی بپردازند. برای درک لایه های پنهانی این شعر و یا تفسیر هرمنوتیک آن باید علاوه بر زبان فارسی، به زبان انگلیسی هم مسلط بود. بسیاری از این تعابیر مفاهیمی خاص در زبانهای اروپایی دارد. حتی تک تک واژه های به کار برده شده در شعر، با مفهومی نو در غزل گنجانده شده است. ساختارشکنی های وزنی و آوردن ناآشناییهای مفهومی از موفقیتهای این سروده است.
استعدادهای شگرف ایران عزیز، مهستی ها و پروینهای معاصر را به دنیا خواهد بخشید. عجب جماعتی هستیم ما ایرانیان که نخبه کشی لذت میبریم و استاد کور کردن استعدادها و انگیزه ها و تازگیها هستیم. زبان فارسی اگر دست یک عده عقب مانده منتقد از نسل دایناسورها بود که تاکنون منقرض شده بود.
استعدادهای شگرف ایران عزیز، مهستی ها و پروینهای معاصر را به دنیا خواهد بخشید. عجب جماعتی هستیم ما ایرانیان که نخبه کشی لذت میبریم و استاد کور کردن استعدادها و انگیزه ها و تازگیها هستیم. زبان فارسی اگر دست یک عده عقب مانده منتقد از نسل دایناسورها بود که تاکنون منقرض شده بود. زندگی زبان ما، زیر سایه همین مهین بانو هدایتی ها است.
مهم این است که شعر مخاطب خود را پیدا کند و ما مشتاقانه منتظر چاپ مجموعه سروده های این شاعره بزرگ در میهنمان هستیم. به امید آن روز
با آرزوی به روزی و پیروزی و شادکامی برای بانو هدایتی