جناب آقای… حکمت چتین،

● سیستمی که امروز دین اسلام نامیده میشود، در اصل یک سیستم حکومتی خلیفه گری اعراب، مانند سیستم حکومتی دمکراسی یونان باستان، جمهوری رُم باستان و ساتراب هخامنشیان است که بعد از محمّد بصورت یک دین در آورده شد و شاخه های مختلفی را بخود گرفت. در قدم اوّل به سه شاخه : 1- شیعه گری (حزب علی) که پیروان آن معتقد بودند خلاف باید در خانوادهءِ علی داماد پیامبر باشد و باید موروثی در خاندان علی بماند. 2- سنی ها، یا پیرو سنت و شریعت بودند، که اعتقاد داشتند خلافت باید انتخابی باشد امّا حکومت و خلافت باید در خاندان قریش باقی بماند و دست بدست شود 3- خوارج، که اعتقاد داشتند که خلافت باید انتخابی و همهء مسلمانان را خارج از رنگ پوست و نژاد و خاندان شامل باشد به عبارتی هر مسلمانی حق دارد خلیفه شود. بنا بر این در این 3 شاخه شیعه گری غیر دمکرات ترین، سنی ها، نیمه دمکراتیک، و خوارج دمکرات ترین هستند.● فرد ریاست جمهوری باید وابستگی به دین خاصی نداشته باشد، اصولأ انتخابات باید بدون در نظر گرفتن، اعتقادات، نژاد و راسه، رنگ پوست، جنسیّت، شغل، دارایی، و بدون وابستگی برگزار شود.● من معتقدم که مذهب یک موضوع شخصی و خصوصی است، در این شکی نیست که همانطور شیعیان اجازه دارند در هر نقطه از ایران مسجد بسازند، سنی ها هم همان حق را دارند و حکومت وقت باید حمایت کند. مشکل ما بحث دین و مذهب نیست، امّا وقتی دین سیاسی و ایدئولوژیک میشود و قدرت سیاسی و اقتصاد را کنترل میکند بحران بوجود می آید● ملّتی بنام فارس وجود ندارد، در مقابل قانون و دمکراسی همهء ساکنان جغرافیای سیاسی ایران دارای حقوق مساوی و برابر هستند. با سپاس از شما.