1- حزب توده ایران در اسناد

دنباله پیشین از رحیم: از ادبیات آن خبرها کاملاً مشخص است که خبر توسط خودشان ساخته می شود. مثلاً می گویند: این خبر توسط "رحیم" از کاشان ارسال شد. و یا گاه خبرهایی می نویسند که انگار پیک نت/راه توده در بیت رهبری و یا در راس سپاه پاسداران نفوذ دارند! آنها با این روش نه تنها اصول اخلاقی روزنامه نگاری را زیر پا می گذارند (من تخصص دارم در این زمینه)، بلکه به شعور خوانندگان بی احترامی می کنند. مرادم از این اظهاراین است که اعلامیه فوق، یعنی "رفیق علی خاوری، با میراث ارانی چه میکنید؟" با همین شگرد تهیه شده است. آقای خدایی و رابطین او قطعاً برای ادعایی از این دست، فکری اندیشیده اند. مثلاً ایمیلی ارائه می دهند تا ثابت شود از ایران رسیده. خوب این کار آن قدر آسان است که نیازی به توضیح ندارد! 3- روشی پلیسی در بیانیه پیشنهاد شده که از حزب می خواهد اعضای کمیه مرکزی و کادرها و کسانی که در کنگره شرکت کرده اند را معرفی کند!! درست است حزب سازمانی پارتیزانی نیست، اما این حزب است که باید در مورد ان تصمیم بگیرد. 3- بارها توسط توده ای مطالبی علیه علی خدایی نوشته شده اما هیچگاه نگفته شد که محمدعلی عمویی همانند اوست. نقد عمده ای که به عمویی وارد است این است که اگر در سال 62 زیر شکنجه مجبور شد حزب را منحله اعلام کند و ... ، حالا چرا حرفش را پس نمی گیرد؟ آقای ابوالفضل قدیانی از داخل زندان از خامنه ای رسماً می خواهد به خاطر جابر بودنش استعفا بدهد. آقای عمویی از داخل ایران با صدای امریکا و ... مصاحبه می کند، پس می تواند این را اعلام کند! از این منتقدان مثلاً احمد سپیداری از او به نام رفیق عمویی نام می برند. اما علی خدایی خود را به محمدعلی عمویی و کیانوری و دیگران سنجاق می کند که وجهه کسب کند غافل ار اینکه این سنجاق هیچگاه به تن آن بزرگان قفل نمی شود. 4- در این اعلامیه گفته شده که علی خدایی در برنامه پرگار قاطعانه از حزب دفاع کرد. آیا می دانید پس از توطئه بی بی سی فارسی حزب در اعلامیه اش چه گفت؟ حزب همانند بی بی سی شرطی داشت که آنها نپذیرفتند. به همین دلیل در ان میزگرد پرگار شرکت نکرد. اما خدایی خودسرانه به "نمایندگی!!" از حزب شرکت کرد و به بی بی سی کمک کرد که آبروی بازیافته حزب خدشه دار شود. چگونه؟ بی بی سی بحث میرگرد را در مقطه 57 تا 61 نگاه داشت. این یعنی توطئه تا حزب از سیاست امروز چیزی نگوید. خدایی به خلاف انتقادهای کنونی حزب از سیاستهای حزب در دهه 60 (یعنی خوش بینی بیش از حد حزب به خمینی و ...)، به بینندگان به گونه ای القا کرد که حزب هیچ نقدی به گذشته اش نداشته است. این در صورتی ست که مردم به شدت از حاکمیت ان دوران و دوران کنونی متنفرند. و این ضربه سختی به حیثیت حزب بود! 5- نکات دیگری در این اعلامیه کوتاه وجود دارد که سخن کوتاه می کنم. موفق باشید. با تشکر از ایران گلوبال!