رفتن به محتوای اصلی

اوت 2013

تجاوز جنسی و اخلاق دوگانه

جامعه ای که شهامت ندارد یک زخم کهنه را با نامش بنامد، جامعه ای که با سکوت از کنار یک رنج اجتماعی به نام تجاوز جنسی به کودکان در خانواده می گذرد، و همزمان برای اعدام متجاوزان جنسی در شوشترهورا می کشد، جامعه ای که وقتی متجاوز پدر یا برادر است، چشمان خود را بر تجاوز می بندد اما در برخورد به متجاوز خارجی چنان بیرحم است که اعدام را هم ناکافی می داند، چقدر در ادعای خود مبنی بر مبارزه با تجاوز جنسی صادق است؟

دستگیری 8 زورگیر پایتخت در قهوه‌خانه مولوی

جمهوری اسلامی بدلیل ماهیت ارتجاعی نظام، سلطه شبکه های مافیائی در حوزه های مختلف، سیاست اسلام محورانه داخلی و خارجی و فقدان فرهنگ، منش و شعور سازماندهی مدرن، دمکراتیک و سوسیال جامعه، کشور را به بحران کشانده است. هم اکنون فقر، فلاکت، بی فرهنگی، فساد، دزدی و خشونت بشکل بیسابقه ای در کشور گسترش یافته است. رژیم اسلامی متخصص مبارزه با معلول هاست؛ چرا که خود عامل اصلی شرایط فلاکتبار کنونی کشور است. بیکاری، گرانی و تبعیض در جامعه بیداد می کند و زورگیری بازتاب خشم جوانان علیه بی عدالتی و بی کفایتی

وزیر کشور: تدوین منشور حقوق شهروندی

رحمانی فضلی در برنامه ای که متن آن به مجلس ارائه شد، تصریح می کند: "وزارت کشور به عنوان نماد و کارگزار اصلی سیاست داخلی، نقشی مهم و اساسی در فرایند توسعۀ پایدار ، موزون ، همزمان و متوازنِ اقتصادی ، سیاسی ، اجتماعی ، فرهنگی و امنیتی و تقویت بنیان های نظام جمهوری اسلامی ایران دارد. ماهیت فرابخشی وزارت کشور و گستردگی و تنوع وظایف و کارکردهای آن در زمینه های مختلف سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی، اهمیت این وزارتخانه را در ایجاد فضا و زمینه مناسب برای برنامه‌ریزی و مدیریت توسعۀ کشور...

حاج‌آقا پورمحمدی -- از قتل عام زندانیان سیاسی تا وزارت کشور

35 سال است که تاریخ، فرهنگ و هویت یک ملت تحریف می شوند؛ حداقل از تحریف جنایات 35 سال گذشته جلوگیری کنیم. اقای رضا فانی یزدی از تجربه خود در بیدادگاههای رژیم اسلامی نوشته است تا شرمسار شوند کسانی که با توجیهات گوناگون زیر بیرق قاتلان و ادمکشان سینه می زنند.

تحقق تغييرات مثبت و كوچك در جمهوري اسلامي ممكن است اما

مشكلات كشور بسيار عميق تر و پيچيده تر از آن است كه با انتخاب يك رييس جمهور حتي با افكار مترقي قابل حل باشد. در واقع پس از گذشت 34 سال از عمر جمهوري اسلامي مردم ايران همانند سال 57 در اين كه چه چيزي را نمي خواهند متفق القول هستند اما در مورد آنچه كه مي خواهند هيچ برنامه و ايده اي ندارند!