اوت 2014

مي گم اين " حزب پان ایرانیست" بهتره در جمهوري اسلامي بماند و آخوند ها را به سلاح هسته اي مجهز نمايد،جاش براستي در اپوزيسيون سكولار-دمكرات نيست.* وحدت ملی با پان ایرانیسم، سکولار دموکراتیسم با پان ایرانیسم. ایران اتمی با پان ایرانیسم.جنگ سوم و چهارم جهانی با پان ایرانیسم.

شعر "هرگز مگو من سیاسی نیستم" گویای گوشه ای ازاوضاع نابسامان کنونی در ایران است. واقعیتی تلخ و دردناک.... حال از خودت بپرس؟

رژیم جمهوری اسلامی بویژه قلم بدستان کاسه لیس آن به استاد هیئت با چشم فرزند ناخلف و ناتنی نگاه کردند که این نگاه تاریخ دیرینه ای در هر دو رژیم گذشته و حال دارد، آنان همواره به اندیشه ورزان آذربایجان با آن چشم....

هئیت یکی از آفرینندگان دیالوگ " فرهنگ سیاسی یا سیاست فرهنگی" بود. از بین شور و هیجان این دیالوگ تئوری ها، متون فلسفی و جامعه شناختی ، انجمن های ادبی و تشکیلات های سیاسی گوناگون آزربایجانی به وجود آمدند.
پروفسور هئیت در برابر هجمه های سیاسی پان فارسیسم به مقاومت فرهنگی اعتقاد داشت. در نظر او متغیر زبان و فرهنگ کارآیی بیشتری داشتند.
نسل امروز ما که به متغیر سیاست می اندیشند خود را مدیون امثال هئیت ها می دانند. این دو راه متضاد و موازی نیست، این سیر تکاملی یک راه است...