رفتن به محتوای اصلی

ژانویه 2018

جنبش ملی ترک و اعتراضات اخیر علیه جمهوری اسلامی

مبارزه برای تضعیف و تغییر نظام جمهوری اسلامی یک ضرورت اجتناب ناپذیر برای تک تک مردم در سرتا سر ایران و لزوما ضرورت غیرقابل انکار تمامی جنبش های سیاسی (دمکراتیک در مرکز و یا ملی- دمکراتیک در پیرامون) در این کشور است. در شرایط کنونی عقب راندن جمهوری اسلامی ایران تا تغییر کلیت آن عمده ترین مطالبه تمامی مردم و در واقع اصلی ترین تضاد خلقهای ساکن در ایران را نیز تشکیل میدهد...

راستی چرا؟

ما بکرات دیدیم که برای موضوعاتی نظیر انتخابات (بخوانید انتصابات) در حکومت اسلامی و ... ستون ویژه مربوط به آن موضوع باز میشد. ستون وسط ایرانگلوبال به آن اختصاص می یافت. اکنون در تمام شهرها یک جنبش همگانی برای سرنگونی حکومت اسلامی اغاز گشته و صدها ویدئو از داخل کشور فرستاده شده که موقعیت این جنبش ملی را نشان می دهد، ولی ستون ویژه ای (خاص اخبار و.) در ایرانگلوبال ندارد.
مطمئن هستم که هر بحث حشره شناسانه در این سایت می تواند با تیتر بزرگ درج شود، اما اخبار قیام ملی و یک انقلاب نوین نه!
راستی چرا؟!

تجمع های اعتراضی در ایران سرآغازی برای وداع با گذشتە یا ادامەی استبداد؟

گردهمایی های این روزها اگر سرآغازی ضعیف نیز بە نظر برسند، در نهان خود می توانند پیام احساس مشترک بین مردمان خستە و بە جان آمدە از جمهوری اسلامی و رهبرانش را قوت بخشند. این جنبش های اجتماعی و سیاسی پتانسیل رشد و گسترش را دارا می باشند.
باید هوشیار و آگاە بود، کە نظام سلطنت نیز حلال مشکلات نیست و اپوزیسیون سراسری خارج از کشور نیز با طبع و سرشت دیکتاتوری آشناست.
مردم باید آزادی خود را کسب بنمایند و با بینش و آگاهی بە چرخەی استبداد کشور پایان دهند و با تاریخ مملو از زور و استبداد وداع گویند.

صدای پای انقلاب در ایران طنین می اندازد

جامعه کارد باستخوان رسیده ایران از ستم اسلامگرایان، پس از چهار روز اعتراضات خیابانی، در پنجمین روز مبارزات خود، عزم شان را برای در هم کوبیدن حکومت اسلامی راسخ تر کرده تا به تحقیر ملی 40 ساله و حاکمیت بربرمنشانه، تبعیض گرانه، بیدادگرانه و ایرانی کش خاتمه دهند. اعتراضات مسالمت جویانه مردم پس از کشتار جوانان دورود لرستان، وارد فاز تعرضی - نظامی شد.