جناب Peerooz,
1- میلوشویچ درزمان جنگ, رئیس جمهور صربستان بود نه جهوری فدرال یوگسلاوی. او بعد از جنگ داخلی رئیس جمهور یوگسلاوی شد.
2- میلوشویچ سوسیال-شوونیست در سالی که اروپای شرقی در حال فروپاشی بود 1989 و دیوار برلین فرو ریخت, با پلاتفرم مبارزه با استقلالطلبان کوسوو و دیگر جمهوریها و مناطق خودمختار, بیاری نژادپرستان افراطی صرب قدرت را در دست گرفت.
3- در برحه فروپاشی جمهوری کهریزکی -که هرآن ممکن است رخ دهد- خاتمی, یا خزعلی و یا میلشویچ ناشناسی میتواند بنام کورش پیامبر, امثال درایوش همایونها را بدنبال خود کشیده, به بهانه حفظ تمامیت ارضی ایران دست به کشتار وسیع بزند.
4- حمله ناتو در راستای منافع خود به صربستان و در زمان ضعف روسیه, بهترین هدیه به مردم کوسوو در شرف قتل عام و کوچ اجباری بود و خصمانه ترین عمل از دید صربها. از دید یک اومانیست, نجات صدها هزار انسان کوسووئی
5- میلوشویچ وقتی دستگیر شد بیمار بود و به سزای اعمالش رسید ودر زندان مرد. چیز خور کردن و بقیه داستان صربها, روسها, توده ایها و آخوندها بوده و قابل اثبات نیستند. بر خلاف نظر شما او هرگز از اتهامات جنایت علیه بشریت تبرئه نشد. هزاران سند و شاهد بر علیه او موجود بود و حتما محکوم میشد منتهی بدلیل مرگش قبل از حکم دادگاه , دیگر حکمی نیز صادر نشد.
6- VOA و BBC بخشی از مطبوعات آزاد دنیای غرب هستند و تنها محدودیتشان عدم انتشار اسناد و اخبار محرمانه دولتهای متبوعشان است و همانند رادیو مجاهد و راه توده, تلویزیون پشم و شیشه و Russia Today رسانه صد در صد تبلیغاتی نیستند. البته دولتهای متبوعشان از پخش آزادنه خبرهای کشورهای دیکتاتوری سود می برند و این هزینه رابه طرف مقابلشان تحمیل می کنند. بعضا بده و بستانی هم پشت پرده انجام می دهند که شل و سفتش بکنند اما بدلیل محدودیتهای دموکراتیک هرگز پشم و شیشه ای نمیتوانند عمل کنند.
7-آنچه که شما نبرد دون کیشوتی میخوانید من تبادل نظر می نامم. حوادث سیاسی میتوانند دفعتا رخ دهند و بی تردید اینگونه مباحث آمادیگیها را بالا خواهد برد.