امروز بیست وپنج آبان سالگرد وفات ستار خان است. ستار خان پسر حاج حسن قرهداغی در 28 مهر 1245 شمسی در روستای سردارکندی (بیشک) ورزقان در آذربایجان به دنیا آمد. وی سازماندهی اقشار مختلف مردم برای مقاومت در برابر استبداد و قشون عظیم محمدعلیشاه بعد از به توپ بستن مجلس شورای ملی را بر عهده گرفت.
وی سمبل تاریخی مبارزه با اشغال خاک آذربایجان توسط قوای روسیه و مقاومت در برابر استبداد وظلم در کنار زحمتکشان واقشار مختلف ملت آذربایجان است.بعد از محاصره تبریز توسط روس ها به همراه مجاهدین آذربایجان در برابر محاصره روس ها مقاومت نمود.
اما در نتیجه ضعف دولت مرکزی تهران روسها به پیشروی ادامه دادند و وارد تبریز شدند،ستارخان حاضر به اطاعت از دولت روس نشد و در اواخر جمادیالثانی 1327 هجری قمری (اواخر ماه مه 1909م) به ناچار با همراهانش به کنسول خانه عثمانی در تبریز پناهنده شد.
روزنامه اقبال چاپ
روز ششم دسامبر 1906میلادی -15آذر- به دستور ستارخان سردار ملی، اولین شماره روزنامه آذربایجان به زبان تُرکی منتشر شد. رحیم رئیس نیا به صراحت می نویسد که ستارخان این روز را عید ملی ملت آذربایجان اعلام کرد.
ناظم آخوندوف می نویسد: هنگامی که ستارخان شماره اول روزنامه آذربایجان را دید از خوشحالی اشک در چشمانش حلقه زد.
عباس پناهی ماکوئی بر این باور است که ستارخان خود دستور انتشار روزنامه آذربایجان را به زبان تُرکی صادر کرده و مسولیت حمایت از آن را بر عهده گرفت.
بواسطه دسیسههای دولت روس و بنا به درخواست تهران، ستارخان برای انجام مذاکرات تصمیم به حرکت به تهران مینماید. به احتمال زیاد هدف دولت مشروطه از این اقدام، که به بهانه تجلیل از ستارخان و باقرخان صورت گرفته بود در واقع کنترل آذربایجان و خلع سلاح مجاهدین تبریز بود. پس از چند روزی که نیروهای هر دو طرف در محلهای تعیین شده اسکان یافتند مجلس طرحی را تصویب نمود که به موجب آن تمامی مجاهدین و مبارزین غیرنظامی از جمله افراد ستارخان و خود او میبایست سلاحهای خود را تحویل دهند.
بعدازظهر اول شعبان 1328ق قوای دولت مشروطه، که جمعاً سه هزار نفر میشدند به فرماندهی یپرم خان ارمنی، یار قدیمی ستارخان در تبریز و رئیس نظمیه وقت، باغ اتابک را محاصره کردند و پس از چند بار پیغام، هجوم نظامیان به باغ صورت گرفت و جنگ بین قوای دولتی و مجاهدین آغاز گشت. در این جنگ قوای دولتی از چند عراده توپ و پانصد مسلسل شصت تیر استفاده کردند و به فاصله 4 ساعت 300نفر از افراد حاضر در باغ کشته شدند. ستارخان راه پشت بام را در پیش گرفت، اما در مسیر پلهها در یکی از راهروهای عمارت تیری به پایش اصابت کرد و مجروح شد و قادر به حرکت نبود. اندکی بعد قوای دولتی او را دستگیر کردند.
بعد از این وقایع، ستارخان بعد از 4 سال بیماری و خانه نشینی در تاریخ 25 آبان 1295 درتهران درگذشت.مزار وی ئر شهر ری در قبرستان شاه عبدالعظیم حسنی قرار دارد.با وجود پیگیری های خانواده وی اجازه انتقال مزار وی به تبریز داده نمیشود.
طی سالهای پیش آذربایجانیها به تجمع برسر مزار وی در سالگرد درگذشت وی خاطره وی را گرامی میداشتند که این اقدام آذربایجانیان با مشکل سازی های نیروهای امنیتی ایران مواجه شد.