ائلیار عزیز
این برنامه واقعی تر است ولی باید به نکات زیر توجه شود.
- آزربایجان باید برای استقلال دور خیز کند. بدلایلی که، اگر فرصتی شد خواهم نوشت ، فدرالیسم در ایران ممکن بنظر نمی رسد.
- این یک جنبش ملی است نه انقلاب سوسیالیستی. سرمایه داری اینجا هدف نیست بلکه تشويق هم باید بشود.
- زمان بندی شما دیر است. بعد از رفع دیکتاتوری در ایران هرج و مرجی خواهد شد که سوریه جلویش منطقه توریستی جلوه کند. در خلائ حاکمیت زمانی که شما در حال پخش اعلامیه برای انتخابات پارلمان هستید کردها از هر دوسوی مرز آزربایجان را اشغال خواهند کرد.
- هر جنبشی بدون حمایت خارجی در دنیای امروز محکوم به شکست است. شما از ویت کنگها انقلابي تر، با رهبری تحصیل کرده و ارتش مصمم، پیدا نمی کنید. بدون کمک شوروی و چین جنگ را نمی توانستند ببرند. شرايط با زمان استالین متفاوت است. ترکیه و آزربایجان شمالی شوروی نیستند...
انقلاب اکتبر روسیه بدون کمک آلمان امکان پذیر نبود!