سعدی در گلستان در باب چهارم

سعدی در گلستان در باب چهارم مینویسد: «در عقد بیع سرایی متردّد بودم، جهودی گفت آخر من از کدخدایان این محلم وصف این خانه چنان که هست از من پرس، بخر که هیچ عیبی ندارد. گفتم بجز آن که تو همسایه منی. خانه ای را که چون تو همسایه است ده درم سیم بد عیار نیرزد لکن امیدوار باید بود که پس از مرگ تو هزار ارزد