دموکراسی تنها آزادی روزنامه

دموکراسی تنها آزادی روزنامه نگاران و هنرمندان نیست. دموکراسی گاهی ایجاب میکند درست همین گروه را بزندان افکند. با نوشتن این جمله که از سر بی حوصلگی نوشتم، یاد ترکیه افتادم. بعد بخودم گفتم که زیاد هم خطا نگفته ام. امتداد دمکراسی در ترکیه دنباله دمکراسی در دوره عثمانیان است و یا دوره قجر در ایران، نه کمی کمتر و نه کمی بیشتر. مثلا من وقتیکه کامنت سازاخ و یا بامسی را میخوانم بخودم میگویم ببین تو بعنوان ایرانی نمیتوانی بدرستی دمکرات بنویسی اما سازاخ و بامسی و بیشتر از این دو yaradiciliq ذاتی دمکرات دارند. و اگر ببینند که مثلا اردوقان زیادی دمکرات است و دل حساسی دارد طوریکه شبها پیش از خواب رفتن، زار و زار گریه میکند ودل زنان روسری بسر کاخش را برشته میکند. ولی در اروپا، رهبرانش همه دلسخت و نازی هستند و نازی بار آمده اند. منظورم اینست که ما باید از اینها بدون شرمساری بیاموزیم که آموزش