برگزاری اجلاس مياندوره يی

با اجازه همگی سه نکته می خواهم بگويم و يک نتيجه گيری. شنيديد که خانم رجوی گفتند که سی و يک سال از عمر شورای ملی مقاومت گذشته
خانم رجوی اگر من را به عنوان يک آدم سياسی قبول دارند بايد بگويم که منطق، منطق سياست اين است که ما نباشيم، به تجربه و در بسياری از اتفاقاتی که افتاده است می شود ديد و منطق هم همين است وقتی فشار به سيستمی وارد می شود. سيستم بايد فشار را مصرف کند و عموماً اين مصرف تلاشی است. نه اين که آثار فکری نابود بشود. اين دستگاه و ارگانيستم منطقا اين بود که نباشد ولی حالا در 31سالگی است و باش تا شب تيره و ظلمانی ستمگران فرا برسيد
نکته دوم ما در سال گذشته در يک شرايط بسيار توفانی در سطح جهان بوديم. نه تنها در خاورميانه در آمريکا جنبش وال استريت و در اروپا جنبش برآشفتگان در اروپا و تمام کسانی که تحت انواع فشار بودند به پا خواستند شايد مقدرات تاريخی اين باشد که ما از اين کوران و از اين کوره هم عبور کنيم. مواضعی که مقاومت ايران گرفت بسيار شفاف و رو در روی رژيم حاکم در ايران بود که يا مواضع در جبهه ديکتاتورها بود يا مواضعی که توطئه گرانه بود.
نکته سوم اين که در سال گذشته به رغم بسياری از فشارها و به خصوص آن صحنه هايی که دوست عزيزم رفيق گرامی کريم تصوير کرد ما دستاوردهای بسيار مهمی داشتيم اين حکم دادگاه آمريکا و عقب افتادن تاريخ سی و يک دسامبر و گردهمايی انترناسيوناليستی 23ژوئن که چند روز قبل بود با همه ابعادش به نظر من بسيار پيروزيهای مهمی بود که برای ما به دست آمد.
ولی نقطه مرکزی که آن را بايد غنيمت شمرد به نظر من تشکيلات است. و آن چيزی که برای ما بايد به مثابه اعضای اين مقاومت ازش حفاظت کنيم تشکيلات است و ترديدی نيست که هر کسی که بخواهد آن را نابود کند و يا هر دسته گلی به افراد يا اجزا ان بدهد دشمن ما است. و دشمن مردم است. موفق باشيد.