در پایان سالی دیگر به رسم هر سال در برنامه شب گذشته نگاهی به آنچه که در یک سال گذشته انجام دادم، داشتم تا در ادامه فعالیت هایم در سال آینده، کمتر مرتکب تکرار اشتباهات گذشته شوم.

۱-برخلاف ۲۲ سال گذشته در راه اتحاد مخالفین رژیم به سهم خود تلاشی نخواهم کرد، زیرا با توجه به فرآیندهای موجود آن را امکانپذیر نمی دانم.

۲-انتظار اقدامی جدی از سوی فعالین مدنی و سیاسی داخل کشور ندارم. چرا که عمیقأ معتقدم این رژیم نه اصلاح پذیر است و نه تحولی در چهارچوب آن صورت میگیرد.

۳- معتقدم کار روشنگری و افشای سیاستهای رژیم هم از سوی ما ایرانیان خارج اهمیت چندانی ندارد، چون اثرگذاری این کار توسط عوامل حکومتی در داخل و خارج کشور(به خصوص داخل ایران) از بین می رود. به طور نمونه، در همین برنامه, ویدیوئی را که مربوط به سخنان روح الله حضرت پور نماینده ی مجلس از ارومیه بود را پخش کردم که در فاصله ی یک نطق ۷ دقیقه ایی به مراتب بهتر از من در مورد تمام کمبود و مشکلات جامعه ایران سخن میگوید و در پایان رئیس مجلس و سایر نمایندگان برایش کف میزنند و ازاو استقبال میکنند .

۴- معتقدم عناصری شناخته شده در بین بخش با نفوذ اپوزیسیون در خارج و داخل کشور و با امکانات تبلیغاتی فراوان از عوامل جدی در برابر شکل گیری نیروی آلترناتیو ملی و دموکراتیک متحد، آموزش دیده و با سناریوهای از پیش مشخص شده، هستند و تمام فعالیت های آزادی بخش و مبارزه با رژیم را خنثی میکنند که مخالفین واقعی رژیم هم از پس آنها برنمیآیند.

۵-معتقدم بسیاری از ادعا های ما مبنی بر مخالفت با هر نوع تبعیض واقیعت ندارد.

به طوری که حتی در مورد خواست آزادی زندانیان سیاسی به درستی عمل نمی کنیم. در طول سالهای متمادی فقط بر روی نامهای معیّنی از بین زندانیان متمرکز میشویم و حاضر نیستیم به زندانیان سیاسی گمنام کمک کنیم و آن ها را نادیده میگیریم.

۶-معتقدم در روش و رفتار کم و بیش مانند رژیم عمل میکنیم و برخلاف ظاهر فرد محور، گروه گرا و در پی کسب قدرتیم.

در مورد بسیاری از ضعف ها و مشکلات موجود توضیح بیشتری نمیدهم. اما با این همه میدان مبارزه علیه رژیم را ترک نمی کنم و به قول قدیمی ها از هر «آب باریکه ایی» برای رسوا ساختن و سرنگونی این حکومت که از گور ۱۴۰۰ ساله برخاسته استفاده میکنم . مگر آنکه آب از سرچشمه بسته شود .

سال نو میلادی بر مردمان خوب جهان و ایران مبارک.