● سیاست

در واقع در یهودیت خدا خود را هم بر بنی اسرائیل متجلی می کند و هم بر موسی؛ اما در دو دین دیگر تنها بر مسیح و محمد. هرچند کە در مسیحیت این کلمات مسیح است کە با توجە بە موقعیت اش بە خدا نسبت دادە می شود، یعنی مسیح کلام خداست، اما در اسلام این محمد است کە تنها آورندە کلام خدا محسوب می شود. پس دە فرمان کە در آن خدا با بنی اسرائیل مستقیما سخن می گوید، و در واقع فصل مشترک میان موسی و بنی اسرائیل محسوب می شود، عملا آن جایگاە خاص و منحصر بفردی را کە مسیح و محمد در مسیحیت و اسلام دارند، منتفی می کند.

انتخاب من در بیرون رفتن از فضای مجازی بیش از آنکه دلایل شخصی داشته باشد اعتراضیست به آنچه در ما شکل گرفته و ما را به تکرار عاداتی در این فضا دچار ساخته است . اعتراضیست به دور شدن ما از وظایف اصلی و حقیقیمان . فیسبوک و یا دیگر امکانات ارتباطی در جهان مجازی ، برای من وسیله معرفی و چهره آرایی نبود

آن‌ها پس از دریافت این گزارش بجای کنسل کردن و پیشگیری از فاجعه، نخواسته اند به‌هیچ قیمت از اصل برگزاری مراسم دست بشویند و در حقیقت با نجات خود عامدانه مردم را به‌کشتن داده اند. علاوه برآن تصدیق آن به معنی آن می بود که باوجود داشتن چنین اطلاعاتی، خود نیز بر ابعاد ناکارآمدی‌ و ناتوانی خویش صحه گذاشته و شاهد درهم شکستن شدن بیش از پیش اقتدارواقعی اشان در برابر مردم و دشمنانشان باشند.

در این بیانیه با درخواست این که «صدای ما باشید علیه اعدام»، عنوان شده است: «زنان زندانی برای زنده نگه داشتن نام اعدام‌شدگان و برای زنده ماندن صدها انسانی که در زندان‌های جمهوری اسلامی در سراسر کشور در صف اعدامند، مقاومت خواهند کرد و روز پنجم بهمن ماه، اعتراض خود را با اعتصاب غذای دسته جمعی شان نشان خواهند داد."

نامه بهاره هدایت از زندان اوین درباره تعیین نسبت با مهم‌ترین منازعه میدان براندازی و طرحی از تبار سیاسی و خطوط ایده لیبرال در ایران 

کاخ سفید می‌گوید با وجود حملات هوایی به مواضع حوثی‌های تحت حمایت رژیم حاکم بر ایران، آمریکا به دنبال درگیری با این کشور نیست. جان کربی، سخنگوی شورای امنیت ملی کاخ سفید، در مصاحبه با تلویزیون ام‌اس‌ان‌بی‌سی تایید کرد: «ما به دنبال درگیری با ایران نیستیم.» و افزود: «ما به دنبال تشدید تنش نیستیم و دلیلی هم وجود ندارد. فراتر از تنش‌ها است.»

بار دیگر پیکرجوانی بر دار شد . جوانی که چشمانی زلال ولبریز ازشادی داشت .سیمائی محجوب با قامتی کشیده.چشمانی که راه برتو می بست عاطفه ای نا شناخته را در تو جاری می ساخت. چونان عاطفه پدری به فرزند جوان خویش.

چرا در این دورانی که ما داریم هر روز از رژیم ضحاک و عده ای بی وطن و ضد ایرانی زخم می خوریم از گروه های اوپوزیسیون یا اینکه ژست اوپوزیسیون را به خود می گیرند سوال نمیکنیم که شما در این روزگار سخت ، کجای قلب این مردم بی پناه هستید.

برای کندکردن و از کارانداختن تیغ اعدام و خشونت برهنه، و هم‌افزائی اعتراض‌ها به آن

درگیری و کشمکش نظامی در منطقه در حال گسترش است. چشم انداز این تحولات در این بررسی از نظر گذرانده میشود.

جمهوری اسلامی بر خلاف برنامەها و نیات خود، کە ورود بە عرصە نظامی برای باجخواهی سیاسی است، بە طرفی جدی در حل مناقشە خاورمیانە و یا کسب امتیاز بە نفع خود تبدیل نشدەاست. دستگاە دیپلماتیک جمهوری اسلامی تلاش بسیار دارد کە در این عرصە هم ورود کند، اما اقدامات آن در زمینە تحریک نظامی و از جملە حملات اخیرش بە کشورهای همسایە مانع برانگیختن حس اعتماد در میان بازیگران سیاسی است.

در جستجوی آن رشته تاریخی هستم که بتواند در این لحظات وروز های تاریخ ساز که سرزمینم ایران این چنین در آستانه فرو پاشی چه از نظر اقتصادی ،اجتماعی ،سیاسی و مهم تر از همه فرهنگی قرار گرفته .روز هائی که بیش از هر زمان یکپارچگی ملی را طلب می کند .مارا یک ملت را ، بهم پیوند دهد .

اگر گردانندگان و اعضاء تشکیلات سیاسی از روز اول میفهمیدند که چگونه میتوان با در کنار هم گذاشتن ستونها و سپس آجرها و غیره و ذالک به ساختن عمارت کشورداری و سیاست پرداخت، مطمئنا در نحوه روشها و کنشها و واکنشهای اجرایی و رفتاری و موضعی خود میتوانستند عاقلانه و با فکر و ایده وارد عرصه مسائل کشوری و سیاسی شوند. ولی چون ذهنیّتهای کنشگران و تشکیل دهندگان احزاب و سازمانها و گروهها به بختک و مرض درمان ناپذیر و فاجعه بار «تمامیّتخواهی» مبتلاست، نتیجه اش در جامعه ایرانی این بوده است که حل و فصل مشکلات وطنی

روزی سرد !میدانی قدیمی با سنگهای یخ زده در شهر مالمو جنوب سوئد.جماعتی نه چندان زیاد  با دعوت جند تشکل سیاسی در اعتراض به اعدام های گسترده جمهوری اسلامی گرد آمده اند.

در پایان باید گفت کە ضمن محکوم کردن حملاتی از این گونە، توسط هر طرفی، کە در آن تنها زن و بچە قربانی می شوند و ربطی بە تروریسم و امنیت ملی ندارند، با حملە پاکستان جمهوری اسلامی در شرایط بسیار دشواری قرار گرفتەاست. زیرا قدرقدرتی آن کە در پی حملات اخیرش بە سە کشور منطقە ورد زبان فرماندهان و مسئولانش بود، بشدت ضربە خوردەاست. دیگر برای نظام توجیە نیروهایش، نیروهائی کە در پی انتقام و واکنش بودند دشوارتر از همیشە خواهدشد.

اما این تنها بخشی از واقعیت است. حکومت اقلیم کردستان هیچگاە از لحاظ امنیتی ـ استراتژیکی نتوانستە تعریفی برای خود در سطح منطقەای و فراملی بیابد. این حکومت کە نتوانستە بە یک ساختار واقعی حکومتی فرا بروید، از طریق دو حزب عمدە خود وارد نوعی پراگماتیسم سیاسی شدە کە در آن تنها برای حفظ قدرت حزبی، با همە دول خارجی و منطقەای، بدون استراتژی خاصی تنها برای خرید زمان و ادامە وضعیت موجود اتخاذ شدەاست.

بهر میزان که بر یورش وبگیر وببند رژیم جمهوری اسلامی افزوده می شود وتعداد اعدام ها افزایش می یابد. بهر میزان که ابعاد بیشتری از فساد حکومت  آشکار می گردد ونقش حکومت اسلامی در دامن زدن به تفرقه درون نیرو های مخالف رژیم روشن تر می گردد.برای نه تنها یک فرد سیاسی بلکه بسیاری از مردم این سوال مطرح می شود ! این اپوزیسیون جمهوری اسلامی چکار می کند؟

واقعیت این است کە در شرایط تشدید بحران، امکان بروز هرگونە درگیری وجود دارد. سران رژیم حتی اگر ظاهرا از عدم دخالت خود در شروع جنگ غزە و یا عملیاتهای نیروهای نیابتی اش بگویند، باز دامنشان آلودەاست.

بە این ترتیب اقصاد ونزوئلا در یک بازی دوجانبە داخلی و خارجی و با تمهیداتی توانستە شروع بە روند کاهش تورم کند، و امیدی در دل مردم بوجود آورد. چنانکە مشخص است بدون یک تفاهم بین المللی با ایالات متحدە آمریکا در زمینە تولید نفت و نیز حضور سرمایەهای عظیم در بخش تجارت، اساسا چنین امری ناممکن می بود.

سخن از زنان سرزمین من است. هر صفحه تاریخ این سرزمین را که بگشائی چهره زنی مبارز رخ می نماید .زنانی که در جامعه مرد سالار حتی آن دسته از مردانی که برای آزادی مبارزه می کنند کمتر از آنان سخن گفته می شود.

حسن روحانی با اینکە می داند وضع بد است، و صراحتا اعلام می کند کە صاحبان قدرت اگر بە جای ١١ هزار نفر، ١١٠ هزار نفر هم بیاورند باز میزان مشارکت مردم همانی خواهد بود کە بود، زیرا کە اکثریت قریب بە اتفاق آنها از جناح خاصی اند، برای برون رفت از چنین وضعیتی بە 'رای اعتراضی' معتقد است.

گوهری یگانه از خود بیرون می دهد .سرزمین غریبی است که ستمگرانش با زبان دشنه و شلاق با آزادگان سخن می گویند و آزادگانشان با افضل کردن روح بر جسم . آنان رازبون وخار می سازند.

رویا حشمتی را که نگاه میکنید برایتان پدیده جدید و جالبی است. یک پدیده یونیک که آن را در انقلاب مهسا هم شاهد بودید. نسل جدیدی در کردستان با یک‌ کالچر سیاسی کاملن مدرن و متفاوت از دیگران به صحنه آمده و از روی جریانات ناسیونالیست و قوم پرست کرد رد شده است.
تصور کنید یک زنی را حکومت به خاطر حجاب به ۷۶ ضربه شلاق محکوم کرده، بیرون آمده با تنی کبود و خون آلود، بعد رو میکند به کل جامعه ایران که روایت ایستادگی خودش را بگوید. با مردم حرف میزند، میگوید که در زیر شلاق زمزمه کرده است: به نام زن! به نام زندگی

حال دوازده سال از نوشتن این مطلب  گذشت. زمان کمی نیست ! یک نسل بنام نسل زد در این چند سال بالید ونسل آلفا در حال آماده شدن  است.

امروزه اکثریت بزرگی از کشورهای جهان زیر سلطه‌ی سیستم‌های دیکتاتوری، توتالیتر یا نیادگرای دینی قرار دارند. دموکراسی‌های موجود، در شکل نمایندگی، اقلیت کوچکی بیش نیستند. هیچ پدیداری اما در تاریخ ابدی نیست. این دموکراسی‌ها و جمهوری‌های دموکراتیک و لائیک/سکولار نیز به واقع می‌توانند توسط اقتدارگرایی و دین‌سالاری از بین روند.

نظریه انقلاب مستمر محافظه‌کاری را نمی‌پذیرد، به هرج و مرج هم باور ندارد. محافظه‌کاری به معنی باور به پایان پیداکردن انقلاب و جایگزینی ساختار‌ها به جای نهاد‌های انقلابی است." انقلاب مستمر، دستیابی بە اهداف تمدن اسلامی (بخوان اهداف جمهوری اسلامی)، و احتمال قوی ائتلاف پایداریها با اصولگرایان انقلابی آن خطوط اصلی چگونگی تحول در ساختار قدرت خواهندبود.

🔸آنهائیکه در رابطه با کشتار بهترین فرزندان ما در انقلاب زن زندگی آزادی ، خم به ابرو نیاورده اند. آنهائیکه کشتار کولبران کرد ، سوختبران بلوچ‌ و هزاران قتل عام فرزندان ما را در خیابان های ایران ، در نیزارها .. و در جاجای این سرزمین بلاکشیده ، شاهد بوده اما از ترس رژیم یا هر بهانه ای، حتی یک افسوسی در جایی از آنها نشنیده ایم ، اما اینک در ترور کرمان بلافاصله به « مردم سرزمین ایران» تسلیت می گویند

پس حاکمیت با افزایش مالکیت در حقیقت دارد از همان درآمد توزیعی خود دوبارە تغذیە می کند، و نە از طریق سود تولید و یا فرآوری در بخشهای دیگر. نهایتا اینکە معافیت درآمدهای میلیاردری روزانە، کە عمدتا متعلق بە رانت خوارهای حکومتی، امنیتی ها، نظامی ها و وابستگان حکومتی است، بە معنای افزایش درآمد همان بخش حکومتی است بدون پس دادن هیچ حساب و کتابی. و این باز، یعنی سودآوری ای کە از طریق همین آقایان صرف فعالیتهای نظامی، امنیتی بویژە در خارج کشور می شود

"...مرد از بین دسته‌ی شلاقهایی که پشت در بود یه شلاق چرم مشکی رو برداشت، دو دور پیچوند دور دستش و اومد سمت تخت.
قاضی گفت خیلی محکم نزن. مرد شروع کرد به زدن. شونه‌هام. کتفم. پشتم. باسنم. رونم. ساق پام. باز از نو. تعداد ضربه‌ها رو نشمردم. 

عرفات کابوس نبود، چون اسرائیل حتی از خلوت‌های شبانه او هم باخبر بود. در تمام نبردها اسرائیل دست بالا را یافت. به جز جنگ رمضان که گلدا مایر و موشه دایان در آغاز نبرد طعم شکست را چشیدند اما با سفر انورسادات به بیت‌المقدس کابوس کهن زائل شد.

ضمن محکوم کردن دوبارە بمب گذاریهای کرمان و کشتار مردم بیگناە، جنبش اعتراضی مردم ایران باید بر جمهوری اسلامی در مسیر تغییر سیاست خارجی فشار وارد آورد و آنرا ناچار کند کە بە تخاصم با اسرائیل و آمریکا پایان دهد.

 تلخ است برای اپوزیسیون پر طمطراق ایرانی خارج از کشور ،که در باره عملگردش در هر تازه شدن سال باید گفت:"هر سال دریغ از پارسال " 

از آنجا که نقد عملکرد من یا جایزه صلح نوبل اتفاقا به مذاق حاکمان جمهوری اسلامی خوش می‌آید، تعجب کردم که چرا نویسندگان این مقاله پشت حروف اختصاری این متن را نوشتند. چون اگر این افراد در داخل ایرانند، نوشتن چنین متنی خطری متوجه آنها نمی‌کرد و اگر بیرون از ایران هستند که باز می‌توانستند از موهبت آزادی بیان استفاده کنند و نقد عملکرد افراد برایشان عواقبی نخواهد داشت.

باتمام طولانی بودن شب!سردی زمستان . سرانجام سحر پیچیده در حریری از نقره وطلا خرامان از راه خواهیدرسید . با کودکی دردل خویش . زمین نیم چرخی خواهد زد. کودک نطفه بسته در دل زمان چشم بر جهان خواهد گشود. بی خبر از جهانی که بخشی از آن در آتش جنگ می سوزد . جنگی که کودگان قربانیان اصلی آنند. کودک برآغازسال نو میلادی لبخند خواهد زد. با صمیمیت ،خلوص ،شادی و رویای های کودکانه خود متولد خواهدشد.

پس از فتوحات اسلامی و فروپاشی دولت ساسانی – که عرب ها و اقوام غیر عرب و حتی مخالفان 'ایرانی' حکومت ساسانی در آن شرکت داشتند – نام 'ایران' معنای خودرا از دست داد. خاندان های عرب اموی و سپس عباسی بر 'بلاد فارس' یا همان پرسیا چیره شدند و عرب ها تا مارس ۱۳۱۴ ش ایران را به همین نام می شناختند. در واقع نام ایران از قرن هفتم تا قرن شانزدهم میلادی، به مدت نهصد سال تقریبا ناپدید شد.  به عنوان مثال، ما نام 'ایران' را در کتاب 'تاریخ جهانگشا' – که یکی از مهمترین کتاب های تاریخ ایران است -نمی بینیم.