● تریبون آزاد

. امروز در ایران هیچ قشر خاکستری وجود ندارد. همه مخالف این رژیم هستند حتا در میان قشر بسیار مذهبی نیز نسبت به فشار به حکومت نارضایتی وجود دارد و خواهان تغییر اوضاع هستند. حتا خانواده های حکومت گران نیز مخالف حکومت گران هستند و ایرانی را که این حکومت گران بوجود آورده اند را لایق زندگی نمی دانند و برای همین فرزندان بسیاری پایوران رژیم در خارج از کشور زندگی می کنند. 

در این دورانی که زنان ایرانی رهبری مهمترین جنبش معاصر جهان به دوش گرفته اند و مردان هموطن از تفکرات ارتجاعی فاصله گرفته و پا به پای زنان برای احقاق حقوق زنان ابرانی تا پای جان مبارزه میکنند. شنیدن اهانت‌ها ی شما و نسبت دادن الفاظ ناشایست به خانم گلشیفته فراهانی، مایوس کننده و بیش از آن غم انگیز بود! غم انگیز از آن رو
تفکر مرد سالارانه چنان در جانتان رخته کرده چه کرده که حتی متوجه اهانتی مضاعفی که به عمه خود روا میدارید نیستید!

در همواره تاریخ این گونه بوده است که راست و چپ افراطی هرچند که از منتها الیه های متضاد حرکت کرده اند،  اما در نقطه ای با هم به اشتراک رسیده اند! آنان در ظاهر دشمن هم هستند، امال هایشان در مقابله با یکدیگر تعریف شده است، در عمل اما هیزم به آتش دان یکدیگر می گذراند. سرانجام در یک نقطه مشترک دست در دست هم می گذراند. نقطه اشتراک این روزهایشان تفرقه اندازی در جنبش همبسته زن، زندگی، آزادی است. 

*هیجانات برخواسته از عرق ملی ، وطن خواهی و مردم دوستی نیست مگر اعتراضات برامده از عملکرد و ادعاهای بیشمار مغرضانه حکومت که دقیقا برخلاف حقیقت و مصالح جامعه - البته بتصور خود بدون هر گونه اینده نگری به شعار ، عوام فریبی ، بازی با لغات و ... روی اورده - ملت را تابع خود می بینند - که مردمان در این ایام بدرستی خلاف ان را بثبوت رساندند .

چندین جمله‌ی بی‌سروته که کمترین شباهتی به یک پرسش و پاسخ ندارد با عنوان فرعی "ترجمه گفتگوی جدید عرفان قانعی‌فرد با تلویزیون الحدث" در گویا نیوز منتشر شده که نقش مشکوک و مخرب مصاحبه‌شونده در شرائط انقلابی کنونی را با روشنی بیشتر از همیشه، عریان می‌کند.

مشق مرگ که نباید تنها برای جوانان و دخترکان درون وطن نوشته شود، تبعیدیان هم باید با دید وسیع‌تری به وظایف و رسالت خود عمل کنند.
سیاست هم مشق مرگ است و هم هنر زندگی، هر کدامش به شرایط و موقعیتی که در آن بسر می‌بریم معنا می‌یابد؛ اینک عصر خون را با خون شستن است. کسی که خون دیگری را نریزد، خونش ریخته نخواهد شد.
تندبادی که وزیدن گرفته است بسیار فراتر از «درخت تناور»ی که از آن خون جاری است خواهد رفت و با «غلط کردن» رهبر الدنگ و انصار و مهاجران بر زمین شان خواهد زد. مطمئن باشید رفتنی هستید!

به این معنی که کمیت ها در طول زمان روی هم انباشته و متراکم می شوند و در یک نقطه البته با یک جرقه, انفجار و جهش صورت می گیرد و نظام معیوب و دیکتاتوری را در هم می ریزد.

اگر عامه مردم عملکرد این پدیده را درک نکنند و مقوله انقلاب را به یک فرد و یا به یک ملت معینی منتسب کنند, این دیگر اشکال انقلاب و تکامل نیست.

حال وقت آن است که بار دیگر تنور تبلیغات را گرم کنیم. ادامه تظاهرات بر علیه رژیم در مقابل سفارت خانه های رژیم خوب است اما اگر کم کم اگر تبدیل به عادت شود رسانه های غرب که بر تعداد بینندگان یک خبر برای درآمد مالی تکیه می کنند دیگر علاقه شان را برای ارسال خبر در مورد تظاهرکنندگان ایرانی در غرب از دست خواهند داد.

* در این رابطه میگویند :« فلش تنگ »های پرتابی از شمال زندان که مسکونی سپاه است برای ایجاد وحشت بعد از واقع اتش سوزی بقولی از بخش خیاطی ! یا عبور فراریان از روی مین های کاشته شده در اطراف این منطقه که خدا بما رحم نماید چون ساکن این منطقه هستیم !و بهنگام دود و دم این حادثه بدون اغراق پاسخگوی تلفن های بسیاری بودم ...
یا گزارش فرزندان هاشمی رفسنجانی که به «مهدی » گفتند بزندان مراجعه نکن و در مرخصی بمان و اینکه برنامه ای از قبل تنظیم شده بوده که اهداف ان هویدا خواهد شد .. وهمزمان پرتاب گاز اشک اور

مارانده شدگان از سرزمین مادری ، ما به انتظار نشستگان در فراسوی میهن  که سال هاست در آرزوی آزادی  در آرزوی بازگشت به سرزمینی هستیم که روحمان را با خاطرات کودکی ،نو جوانی وجوانی در آن جای نهاده ایم .

این تجمعات بازنشستگان از خیلی وقت پیش مثل سوپاپ اطمینان کنترل شده و از طرف حکومت تحمل می شد. اگر امروز هم انجام شود به قصد منحرف کردن مبارزات عمومی مردم است. مردم امروز از خواست‌های صنفی و افزایش حقوق و طرح طبقه بندی مشاغل گذشته اند، خواست عمومی مردم ایران سرنگونی جمهوری اسلامی است.

برای رسیدن به هدف نیاز به یک نقشه راه می باشد و این کار حتما ضروری است زیرا بلوک های مختلف سیاسی با تعین نقشه راه می توانند در پراکتیک سیاسی آن را محک زده و در فازهای مختلف تغییراتی در آن ایجاد نمایند. عدم داشتن نقشه راه ما را به دنبال وقایع کشانده و در عمل دچار پراکنده کاری و گیج سری مبتلاا خواهد ساخت. مسلما بلوک های سیاسی مختلف دارای اهداف و برنامه های مختلف هستند اما نقشه راه می تواند در بسیاری موارد یکی باشد. نقشه راه دیگر می تواند مورد توجه بلوک های مختلف سیاسی قرار بگیرد.

تفرقه را حزب کمونیستی ها با این شعار (مرگ بر ستمگر چه شاه باشه چه رهبر )شروع کردند اما در ایران این " فرمانده درمانده است که جنایت می کند و اقای رضا پهلوی( که ادعای پادشاهی هم ندارد) برعلیه خامنه ای مبارزه می کند و طرف مقابل یعنی هوداران پادشاهی هم در دام تفرقه آنها افتاده اندو متقابلا شعار ( مرگ بر چپی) می دهند . واقعیت این است دستگاه اطلاعاتی رژیم فعالانه مشغول توطئه چینی و تفرقه در بین مخالفین است .

تامین وسایل و ابزار رفاه ادمیان هر جامعه ای که اجنتاب نا پذیر مینماید در مفهوم رشد دیده می شود و استفاده ابزاری از این واژه را این روزها بسیار میتوان دید - بمانند افزودن بر تعداد دانشجویان پزشکی که درآزمون اخیر با همه مخالفتها - بدون عنایت به ضرورت بهبود کیفیت آموزش ، نشات گرفته از نگاهی صرفا مادی به افزایش تعداد ،مقدار ، ظاهر و... با نتایجی این چنین در تمامی ابعاد زندگانی مادی و معنوی ایرانیان در پی بیش از 4 دهه حکومت با عنوان اسلامی عملی شد و یا کشتار مردمان این دیار بوسیله انانکه ....

اگر میخواهید یک تجربه جالب را از یک برنامه رادیویی داشته باشید حتا اگر سوئدی نمیدانید لینک رادیو سوئد را در زیر و در لینک دوم آورده ام .. شنیدنی است! رادیوی ملی سوئد چند روز قبل یکی از شعارهای مردم در خیابان را پخش و سپس ترجمه و تفسیر کرد: «توپ تانک فشفشه .. خامنه ای ک.. کشه». و بعد ترجمه آن کلمه را به Hallik یا «دلال محبت» تعبیر کرد.

ما مجموعه ای از دانش‌آموختگان ترک آذربایجان معتقدیم علیرغم گسترش و ادامه اعتراضات ضد حکومتی، یک بن‌بست گفتمانی در میان جریانات و گروه‌های سیاسی ایران وجود دارد. به زعم ما راه برون رفت از این بن بست ، رجوع به تعامل، دیالوگ و تلرانس از سوی همه جریانهای فکری و سیاسی است. اما برای نیل به این مهم، ابتدا این گزاره باید از سوی تمامی جریان‌های سیاسی مورد قبول واقع شود که مطالبه حقوق شهروند نوعی دادخواهی سیاسی است. این مقوله مهم یکی از اصلی‌ترین مولفه‌های دمکراسی است.

جنبش انقلابی "زن – زندگی – آزادی" را، می‌توان و باید از منظر "مسئله ملی" نیز به واکاوی نشست. رخ‌دادها در این زمینه، بار دیگر خودویژگی پایدار وحدت در کثرت ایران را نشان داد و در عین تداوم تبعیض در کشور و متقابلاً دامنه‌ی تبعیض‌ستیزی‌ها‌ در آن، بر درآمیزی خودبودگی‌ها و باهم بودگی‌ها در ایران  مهر تایید مجدد کوبید. سخن این  نوشتار، درنگ بر همین "مسئله" دارد.

مهم‌ترین هویت انقلاب ایرانساز کنونی که از پویایی درونی جنبش مردم نشأت می‌گیرد و رفته رفته موازنه قدرت سیاسی را به سود مردم تغییر خواهد داد، معنا بخشیدن به زندگی شهروندان و نوعی احساس تعهد و رسالت به کشور و گونه‌ای تكليف و مسئولیت در برابر هم میهنان است که تأثیر ماندگاری بر روند انقلاب ملت ایران و سازندگی ایران آینده دارد.

مركز همكاري احزاب كردي اولين ائتلافي بود كه    با اعلان اعتصاب عمومي در شهرهاي كرد نشين استان كردستان و آذربايجان غربي به پيشواز جنبش زن زندگي آزادي رفت و  به بقيه اپوزيسيون ايران راه را نشان داد

جنبش اعتراضی سراسری، گفتگوی گروه کار ملی و قومی حزب چپ در مورد ویژگی های این جنبش در مناطق مختلف ایران

نهادهای خودمدیریت شهروندی؛ ارگان های رهبری جنبش اقدام در خیابان و سازماندهی قدرت نوین

همه ی ما چهره دیروز و امروز رئیسی بی سواد و تبهکار را خوب می شناسیم. این جلاد بی آبرو و ملیچک بی اراده خامنه ای بساط دولتی اش درهمریخته است.

رهنمود های تکنیکی و تاکتیکی برای مبارزان داخل کشور (جوانان محلات تهران)

شرط توفیق نهایی جنبش ضد استبدادی امروز در ایران، سرنگونی دستگاه حاکمه کنونی و جایگزینی آن توسط یک دستگاه برخاسته از اراده مردم است. برای دست یابی به آن مرحله نیازمند یک رهبری نوین سیاسی خواهیم بود. 

* تجدید نظر اصولی بایستی در بسیاری روشها و رفتارها الزاما بعمل اید تا از تخریب سرمایه های ملی و زیر ساختها ممانعت کرد وان نیست مگر رعایت حقوق اجتماعی انهم براساس همین قانون اساسی با همه کمبودها و چگونگی ها – و طبعا در موقع مناسب اصلاح ان از بسیاری جهات ،تا مجدد داستان پیشنهاد شادروان بازرگان در نوفل لوشاتوکه: «بگذارید نظام خود به اصلاح خود همت گمارد که کم هزینه ترین بوده و بدون تالی فاسد » تکرارگردد وباعقب نشینی از خاکریزها که اولین ان در زمینه حجاب عملا انهم بدون اعلان رخ داد

آیا وقت آن نرسیده که با شعار"نان ،کار؛ آبادی " بیاری وگسترده کردن شعار "زن ،زندگی ،آزادی " برویم ؟ 
آیا تنها شعار "زن ،زندگی ،آزادی" برای کشاندن تمامی اقشار و طبقات اجتماعی به تظاهرات وخیزش اخیر کافی است . مسلما یکی از زیبا ترین شعارهائی که در میدان مبارزه و سرتا سر نه تنها ایران بلکه جهان می گردد و تکرار می شود.شعار محوری این روزهای جنبش! از شعار فرا گیرولازم مرگ بر دیکتاتور و شعار های جنبی آن عبور می کنم.

می پرسد چرا هنوز بزرگ سالان بطور وسیع به جوانان حاضر در صحنه متصل نگردیده اند ؟ چرا هنوز اعتصابات و جنبش کارگری بمیدان نیامده ؟ فکر می کنم چرا ؟
 مسلما من که فردی متعلق به نسل گذشته هستم وشکل گیری ساختار ذهنی من عمدتا بر اساس تجربیات دوران کودکی و جوانی من شکل گرفته است. قادر نیستم بسرعت خود را به درک و برداشت این نسل از جهان پیرامون ونوع نگاه کردن آن ها بخصوص نسل نو جوان منطبق کنم . 

رژیم اسلامی بجهت پیروی از فلسفه دینی که برای همه چیز قالب ساخته است با نگاهی دگم به مسائل سیاسی و اجتماعی آنها را به شیوه تک خطی دنبال میکند. نگاهی که از یک جامعه بسته و ابتدایی با فرهنگ بیابانی شکل گرفته و قرنهاست که میخواهد آنرا با ابزار سیاست در جوامع بیشرفته و جهان امروز به مردم تحمیل کند و آنها را وادارد تا در چهارچوب همان قالب ها زندگی کنند که نتیجه اش قرنها دربدری و پریشانی خاورمیانه و کشورهای مسلمان شده است.

خوب چند وقت پیش به ما گفته بودند برای حفظ نظام روی مردم اسلحه می کشیم. حالا می خواهند توضیح بدهند که حالا بعد از اینکه اسلحه کشیدند و شلیک کردند قرارست کجا برویم؟

قضیه چندتا مشکل دارد:

سه سال پیش بعد ازسرکوب خیزش آبان سال نود هشت نوشتم :" ما باز می گردیم .اما این بار وسیع ترو توفتده تر که بساط ظلم بر چنیم ." حال برگشته ایم !بچرخ تا بچرخیم !
 نوشتم :"جنایت هولناک، کشت و کشتارظاهرا به پایان رسیده است .شنحه گان مست از بوی خون در کوچه ها می گردند.جنازه های جوان بر گور ها آرام می گیرند. بیمارستان ها لبریز از زخمی ها ، زندان ها انباشته از دستگیر شدگان است.
حاکمان مست قدرت سرکوب! در حال رجز خوانی اند.

انقلاب دوم؛ رهبری کاریسماتیک/ انقلاب سوم؛ اقتدار اجتماعی ژنرال های خودمدیریت و دمکرات متن جامعه

از اون دخترای تو صحنه مبارزه! که هست یا بود. از اونائی که خیلی جوانند.ازاونائی که نه آن ها ما را می شناسند. نه ما آن ها را.

مرتب از آن ها می نویسیم ، از آن ها صحبت می کنیم .جلو صحنه برصفحه تلویزیون ها ظاهر می شویم. بر اساس موادی که ازنبرد روزانه این جوان ها می گیریم.بدون آن که عمیقا از پس زمینه زندگی ،تفکر و روابط آن اطلاع داشته باشیم . شروع به تحلیل می کنیم.

من دو روز بازداشت بودم. در شب به آتش کشیدن تهران، من پشت میکروفن برنامه زنده رادیو۲ بودم و از جمله حرف‌هایی که زدم (نقل به مضمون) این بود که با چشم بسته دویدن و نعره زدن یا به چاه ختم می‌شود یا به تیر چراغ برق. یکی از شنوندگانم زنگ زد که چه کسی سینما و کافه و... را آتش می‌زند؟ و خود پاسخ داد: «پیروان حاج آقا» و معلوم بود خمینی را می‌گوید. با این‌همه، به خانه که رسیدم، جلو در چهار مامور بسیار مودب منتظرم بودند.

- طبق اخرین نظر سنجی ها حدود 90 در صدد مردم به اشکالی مخالف ویا از عملکرد نظام ناراضی هستند و یا مخالف جدی و خواهان سرنگونی هستند و در دل با جوانان کف خیابان هستند. ولی در ان شرکت نمی کنند

_ گمانه زنی ها نشان می دهد که حدود 1.2 در صد مردم در کف خیابان هستند ( یعنی حدود یک میلیون نفر) جبنش برای اینکه به اهداف خود برسد حداقل به اقلیتی ۳.۵ درصد نیاز من است_

بار دیگر آقای زید آبادی اپوزیسیون خارج را افرادی که" هنری جز دشنام گوئی ندارند" مورد انتقاد قرار داده است.