● تریبون آزاد

مرا که تمامی روز با اشتیاق همراه مردم در خیابان هائی که حال بوسعت تمامی ایران زمین ،بوسعت جهان شده پای کوبیدم .شعار دادم ! با پا هائی که زمان توان جوانی از آن گرفته اما شوق در آغوش کشیدن آزادی ،شوق همگامی باچهره های گل انداخته از شادی جوانان، قلبم را چون جوانی هجده ساله بوجد آورده بی تاب کرده!توان رفتم داده است.

براندازی رژیم کودک کش شیعه نه تنها ممکن و مطلوب، بلکه از هر زمان دیگری در دسترس تر است و در این چند روز پیش رو، انقلاب ملی با پوست اندازی وارد فلج کردن اهرم‌های سیاسی رژیم اسلامی خواهد شد و با مکانیسم هایی که به صورت هدفمند ایجاد می‌کند، بزودی قدرت خیابان را به قدرت سیاسی تبدیل خواهد کرد. ما بزودی شاهد آخوندهای بی عمامه و چمدان بدست خواهیم بود که با همان موشک هائی که سرعت آن ۲۳ برابر سرعت نور است، به «وحشت سرای پر خطر» فرستاده خواهند شد.

از زایش‌های جنبش انقلابی جاری، یکی هم پدیده‌ی "عمامه پرانی" است. دختران و پسرانی جوان با  رویت آخوند در خیابان و مناسب دیدن وضعیت عمل، خود را به جناب ملا ‌می‌رسانند و با برداشتن دستار از سر وی، تیزدستانه دست به خلع عمامه می‌زنند تا با یورش به این نماد، جمهوری اسلامی از آنان "نه" بشنود! "عمامه پرانی" حرکتی است نمادین علیه نظامی عمامه سالار و از همین زاویه نیز دارای حقانیت سکولاریستی. اب

خیابان قرق شده گشت ارشاد را به محلی برای رقص ،شادی این زیبا ترین هدیه حیات به انسان بدل کرده است .ناز ،تنعم ، تبخترمشتی آخوند که مانند طاووس می خرامیدند ! رجز می خواندند!فتوا صادرکرده وخواب آرام از چشم مردم ربوده بودند را به همان سر جای خود "آخوند دوزاری" برگردانده . عمامه این نماد برتری بر مردم را به بازی عمامه پرانی بدل ساخته اند.چیزی که در خواب هم هم نمی دیدیم.

انقلاب رخ دادن دگرشی بنیادین و زیر و رو کننده در یک سرزمین برای پیشرفت آن سرزمین است، از این روی در سال ۱۳۵۷ هیچ انقلابی در ایران رخ نداد چون انقلاب در سایه بی خردی و از کار افتادن مغزهای مردم با پندارهای خرافی آن هم به رهبری آخوندهای مفت خور ناشدنی است و جایگزین شدن دوزخ آخوندی به جای زندان آریامهری و بازگشت ایران و ایرانی به هزار و چهارصد سال پیش را نمی توان انقلاب نامید و دشمنان رژیم ولایت فقیه به جای انقلاب باید از انتحار سخن بگویند، انتحار اسلامی! .....

رژیمی که بر پایه نگرش و جهان بینی قرن هفتم میلادی برپا شده است، حتی با بکارگیری ابزارهای سرکوب قرن بیستمی، هرگز توان شکست یک انقلاب قرن بیست و یکمی را نخواهد داشت، انقلابی که به گفته اندیشمندان تنها با انقلاب فرانسه برابری نمی‌کند، بلکه الهام بخش و سرمشق بسیاری از جنبش های آینده درجهان خواهد شد.

شاید هیچکذام از دانشجویانی که امروز حماسه بزرگ وپرافتخار مبارزات دانشجوئی را رقم می زنند ودر زمان انقلاب ویران گر اسلامی، در زمان انقلاب شرم آور فرهنگی، بدنیا نیامده بودند. انقلاب فرهنگی تلخی که از میان خون وآتش ،کشته شدن ده ها دانشجوعبورکرد.با تسویه هزاران دانشجو واخراجشان فصلی دیگر با امید واهی تسلط حوزه بر دانشگاه ها را آغاز کرد.

روز گذشته  مصادف با چهلم کشته شدگان جمعه خونین زاهدان بود و  تجمع‌های اعتراضی در شماری از شهرها و دانشگاه‌های ایران برگزار شد،  در این میان   خدانور لجه ای (لجعی)، از کشته‌شدگان «جمعه خونین» زاهدان ؛ مردی که پس از ژینا امینی همدردی مردمان یک کشور را برانگیخت ؛ براستی  این جنبش سر باز ایستادن را ندارد

گروهی متوهم و مجنون که بر اریکه قدرت سال هاست تکیه کردند به پیشرفت های صنعتی- نظامی خود می نازند و می خواهند آن را به رخ بکشند و ترس و وحشت ایجاد کنند، در حالیکه تظاهر کنندگان این بار بر ترس غلبه کردند و جایگاه خمینی و خامنه ای را به زیر پا می گیرند، زیرا از بحران اقتصادی به ستوه آمده اند...

در این جُستار مختصر کوشیده ام در باره پُرسمان قُدرت، نکاتی را اشاره کنم. ایرانیان از همان سپیده دم زایش فرهنگ باهمستان خود در این باره عمیق میاندیشیده اند که چگونه باید زیست تا جان و زندگی هیچ موجودی، آزار نبیند و نابود نشود. مُعضل جان و زندگی به اندازه ای برای ایرانیان، قداست داشت و هنوز دارد که معیاری شد برای انتخاب پادشاهان و کارگزاران کشوری. مقوله فرّ با حقانیّت به قدرت، اینهمانی اجرایی دارد. آن که جان و زندگی را بپرورد و نگاهبان آزادی باشد، آفرین مردم را همراه خواهد داشت. آن که جان را بیازا

از این پس از تیتر این مقاله در مورد رژیم حاکم بر ایران استفاده خواهم کرد. براحتی میتوان گفت که ایران امروز با یک کشور اشغال شده توسط بیگانگان تفاوتی ندارد. حاکمان ایران بیگانه هستند حتا اگر در ایران زاده شده باشند.

تلويزيون ايران انترنشنال در طي پنج سال فعاليت خود، اعتماد بسياري از ايرانيان درون وبيرون كشور را به خود جلب نموده و نقش يك رسانه ملي را براي بسياري پيدا كرده است. در طول اين مدت هم رقبا ي آن مثل بي بي سي فارسي و هم دشمنانش مثل نهادهاي اطلاعاتي و سركوب جمهوري اسلامي، شهرام همايون با پادو هايش در تلويزيون كانال يك و كلاب هاووس و مدافعان چپ نماي اسلام سياسي در خارج از كشور،  تمام تلاش خود را به كار بستند تا اين رسانه را بد نام كرده واز اعتبار بيندازند

بعد از اوج گیری شیطنت زیبای جوان ها و پراندن عمامه ها، برخی از کاسه های داغ تر از آش، از جمله احمد زید ابادی به سخن در آمدند که فلان روحانی پیری که با پای پیاده به مسجد می رود و معلوم نیست ربطی هم به حکومت داشته باشد، چرا باید مورداهانت قرار بگیرد؟ در پاسخ، اولا- به عنوان یک جمله معترضه، باید یادآور شوم که مگر چه اتفاقی افتاده؟ سر که به هوا نرفت! عمامه ای به نشانه اعتراض برای لحظاتی سرنگون شد! و در ثانی، آقای زید آبادی که از مدت ها پیش  چشم چپش را بسته، خوب است توجه کند که این اقدام مدنی و اعت

گروهی از ایرانیان ساکن بریزبن استرالیا شنبه ۵ نوامبر وارد سالن کنسرت ساسی شدند و با شعاردادن علیه او کنسرت این خواننده پاپ را به هم زدند. آنها از ساسی خواسته بودند به احترام کشته شدن مهساامینی و دیگر کشته‌شدگان اعتراضات ایران کنسرت‌هایش را لغو کند.بی بی سی فارسی پس از این اتفاق و به نقل از ساسی مانکن گزارش داد که او چند کنسرتش‌در آمریکا و اروپا را عقب انداخته اما به دلیل نوع قراردادهایش نتوانسته تور استرالیا را لغو کند و این کنسرت‌ها را اجباری خوانده بود

با توجه به سلطه غیر قانونی و خلاف شئونات انسانی در کشوری که قبل از مصادره تحول سال 57 از برترین های علم ،اخلاق و معرفت بشمار میرفت و امروز مردم دنیاشاهد پیشگامی فرزندان جوان که به مدد ایرانیان وطن خواه برون مرزی و وسایل ارتباط جمعی در دست همگان که دنیای مجازی نام بگرفته با همه مزاحمتها در پوشش نام « صیانت »که برعکس نهند نام زنگی کافور - با نمایش صحنه هائی بدینگونه پیام خود را انتقال می دهند و با تعریفی برضد انقلاب منحرف شده پدران خود با تسلط و امادگی برنامه ریزی شده - می کوشند

از خودتان پرسیدید چرا در داخل کشور در عرض این هفت هفته، هیچگونه آثاری از پرچم شیر و خورشید پیدا نیست؟ هیچگونه اثری از آثار هر گونه ملی گرایی، قوم پرستی، شعارهایی همچون رضا شاه روحت شاد پیدا نیست؟ هر سویه سیاسی که میخواهید باشید، این سوال ابژکتیو است. چرا؟ بر عکس اتفاقن، انقلاب ایران با شعار زن، زندگی، آزادی آغاز شد و انقدر حواس مردم جمع بود که‌ مدام گفتند جغرافیا برای ما فرقی ندارد. تا زمزمه ناسیونالیسم کرد بلند شد که ژینا کرد است، فوری مردم سنندج شعار دادند که از کردستان تا تهران ستم علیه زنان!

اگر  مطایبات صریح و بی پرده شاعرانی همچون «سوزنی سمرقندی»، «عمعق بخارایی»، «عُبید زاکانی»، «ایرج میرزا» و کثیری  دیگر از شاعران ایرانی را ابزار و امکانی در سمت و سوی ریشخند کردن اخلاقیّات امریّه ای حُکّام بی لیاقت و فرّ در نظر بگیریم، آنگاه بهتر میتوان دُشنامگویی نسلی را فهمید که از حاکمیّت شمشیر اقتلویی به ستوه آمده است و خشم به حقّ و کاملا انسانی اش را در شُعارهای آنچنانی پدیدار میکند؛ زیرا کمترین حقوق ذاتی و مادرزادی اش را که همانا «زیستن و آزادی» باشند، حکومتگران غاصب که هرگز و هیچگاه حقّانی

جمهوری اسلامی روز جمعه ١٣ آبان حمام خون دیگری در بلوچستان راه انداخت. هدف این‌بار، شهرستان خاش بود با ١٦کشته و یک نوباوه‌ی ١٦ ساله میان جان‌باختگان. جنایتی تازه در تکرار قتل عام زاهدان که عمال حکومت روز ٦ مهر ماه مرتکبآن شدند. فاجعه‌ای که بر پایه شناسایی هویت کشته‌شدگان، طی آن بیش از ٩٠ نفر در یک نیمروز خونین جان سپردند. جمعیت معترض فقط می‌خواست سرهنگ پاسدار مرتکب عمل شنیع تجاوز به دخترک ١٥ ساله اهل راسک، محاکمه شود و مجازات ببیند. پاسخ حکومتی‌ها اما به این درخواست عادلانه،به رگبار بستن مردم با

ضمیر ناخود آگاه نیروئی پنهانی دارد که در برخی از انسانها بر رفتار و افکار و احساسات آنها تاثیر گذار است و اغلب
انسان را از اهداف مشهود خود منحرف میکند.

رژیم همه توان سرکوب فیزیکی و روانی خود را به میدان آورده. اکنون ذخیره های نهان آن برای نجات روحانیون حاکم تمامی تلاش خود را بکار می بندند. از زید ابادی "شرف اصلاحات" تا ان فضله غایب و یا ان دیگر, تواب مشهدی مجیزگوی جواد ظریف در حزب چپ. یکی در تلویزیون رژیم به قالب فیلسوف جامعه شناس در می آید و دیگری در فضای مجازی همچون دوران دفاع از جواد ظریف کنفرانس و سمینار برگزار میکند و دعوت به عدم خشونت. خنده دار اما بیانیه شش گروه جمهوریخواه و چپ میباشد.

واقعیت این است که حقوق بشر، حقوق زنان و کودکان ایرانیان اولویت سیاستمداران خارجی نیست.  آنها در وحله اول به بهبود زندگی شهروندان خود اولویت می دهند.  اما از آن جا که منافع ملی ایشان در امنیت، انرژی و اقتصاد با گذار از جمهوری اسلامی بهتر تامین می شود، آنگاه می توان انتظار داشت که جهان مدرن همچنان که از نازیسم، فاشیسم، راسیسم و‌کمونیسم‌ حکومتی عبور کرد، از جمهوری اسلامی و اسلامی سیاسی نیز یک بار و برای همیشه عبور کند. در حالی که اکثر فعالان و سیاسیون ایرانی، از زاویه انساندوستی از شهروندان وسیاستم

بنظرمی رسد که مشام تیز اصلاح طلبان حکومتی در میان دود حاصل از آتش وخون ! بوی مستاصل شدن حکومت، وخامت اوضاع رادیده هم وحشت کرده وهم بوی کباب را حس نموده است.اوضاعی که شاید بتواند ازاین نمد خونین کلاهی برای خود بدوزد. 
این بار با همان کاسبکاری خاص اصلاح طلبان دربده بستان های سیاسی! آقای"سعید حجاریان" در لباس هم مشفق ؛هم آدم منطقی ،هم نظریه پردازوهم کار بلد وارد میدان گردیده ، با سایت  خبری انصاف نیوز که آن هم دکانی است سر نبش که یک سویش به راهروهای حکومتی

*میهن ما شخصیت‏های بزرگی را در دامان پر مهر خود پروراند تا پیشاپیش ملت در نبرد با دشمنان درونی و بیرونی، آثار فنا ناپذیری از خود، بجای بگذارد تا استقلال و تمامیت میهن‏مان بر جای بماند. همت والای این رادمردان سبب شد در سال‏های پر تلاطم دهه سی و بعد از کودتای۳۲ و بنا برادله ای قوی بعد از این -غارتگران نتوانند به نابودی منافع ملی که منادیان ان مبارزات ملی هستند و امید و آرزوی نهایی آنان رهائی مردمان صبور اما هشیار و ناظر این مرز و بوم پر گهر ، جامه عمل بپوشانند.

ما با ادامه انقلاب تا پیروزی به این مصیبت پایان خواهیم داد.
قرار هر روزه ما تمام محلات تبریز ؛
هر ساعتی که فرصت دست داد و هر منطقه ای که مساعد بود.
خلاقیت و ابتکار و نوآوری جوانان آذربابجان از مزدوران رژیم بیشتر است و ما به هدفمان که ایرانی آزاد ، آباد ، پر رونق، شکوفا و با رعایت حقوق تمام اقوام ، ادیان و عقاید هست خواهیم رسید.

جنبشی که دانشگاه های کشور همزمان دبیرستان های عمدتا دخترانه نقشی اساسی در این مبارزه و تداوم آن دارند . گاهی چنان در این مورد صحبت میشود که گویا همه طوری از این تغیر نسلی و جایگاه دختران جوان شگفت زده شده اند که قابل تصور نبود.

گفتگوی مریم و ژاله توکلی در باره حجاب؛ اسلام در ایران

سیزده آبان در تاریخ کشور ما برای همیشه به نام « روز دانش آموز» حک شد. چرا که در سال ۱۳۵۷ در روزهای پر تب و تاب انقلابی که به بیراهه رفت، یک دانش آموز همراه با جمعی از تظاهر کننده گان کشته شد.

این جنبش به مرحله‌ای رسیده است که نیاز به رهبری فراتر از سطح میدانی را ملزم می‌کند. اما رهبر مورد نیاز را نه با شعار می‌توان ساخت، نه با حمایت غالبا دغلکارانه قدرت‌های بزرگ، و نه با کرشمه (یا کاریزمای) فردی

رویه ای مرسوم .یا حداقل در جامعه ما چنین بوده چه رهبران سیاسی حاکم .چه رهبران اپوزیسیون پیوسته بر اساس عرف وروش معمول که در جوامع ما مرسوم است .نسبت به همه چیز نظر می دهند بی آن که کمترین رابطه ای باکسانی که در موردشان نظر میدهند داشته باشند.

یک کاربر توییتر نیز ویدیو شکنجه توماج صالحی را با شکنجه پدرش در سال ۶۵ مقایسه کرده‌ و نوشته است: « فیلم شکنجه توماج صالحی مرا یاد عکسی انداخت که سال ۶۵ از پدرم زیر شکنجه گرفته بودند و بعد از جان‌ باختنش عکس را داده بودند به پدربزرگم. باور کنید به هر کی می‌گفتم باور نمیکرد و می‌گفت امکان ندارد حکومتی آنقدر سخیف باشد.»

طیبه داودی که هم خودش و هم شوهرش کمونیست بودند و پسر کمونیستش داریوش رضازاده به دست رژیم آخوندی اعدام شده بود و دو دخترش را این رژیم چند سال زندانی کرده بود پس از ده ها سال ها درد و رنج در زادگاهش شهر تبریز درگذشت .....

طبق این گزارش، برآورد جمهوری اسلامی این است که تا اواسط هفته چهارم اعتراضات، دست‌کم ۱۷۵ هزار نفر در تظاهرات مشارکت داشته‌اند و برای ۲۰۰۰ بازداشتی تشکیل پرونده داده شده است.

در این اطلاعات آمده است که ۱۷۰۰ نفر از معترضان پس از بازداشت توسط نیروی انتظامی و چند ساعت نگهداری، آزاد شده‌اند. این آمار منهای بازداشت‌های گسترده زاهدان است.

در این گزارش میانگین سنی معترضان بازداشتی ۱۷ سال ذکر شده است که حدود ۹۰ درصد آن‌ها به هیچ‌وجه سابقه بازداشت نداشته‌اند؛ حتی برای چند ساعت در یک کلانتری.

لوئیز ایناسیولولا داسیلوا با بیش از ۵۹میلیون رای در مقابل ۵۷میلیون رای رئیس جمهور راست گرا بولسونارو، پیروز میدان انتخابات ریاست جمهوری شد.به جرات می توان گفت این یکی از مهم‌ترین انتخابات در این کشور بود و آینده ای همراه با امید را برای مردم برزیل رقم زد.

دختران جوان، دانشجویان و بتدریج همه آزادی خواهانی که از رژیم اسلامی و سالها قانون حجاب اجباری زنان به تنگ آمده اند به خیابان ها ریخته اند و شعارهای بسیاری را و به ویژه "زن، زندگی، آزادی" را سر داده اند. زنان روسری و چادر را برداشته و می سوزانند و شجاعانه با نیروهای سرکوب که دستور شلیک گلوله را دارند، مقابله میکنند و فریاد مرگ بر دیکتاتورشان بلند است .

جبهه ای که موازنه عدمی را اصل راهنما و استقلال و آزادی را هدف و قلمرو فعالیت خویش را مردم می کند، مصلحت بیرون از حق را قدرت فرموده می داند. دلیل اینکه عمل به آن، نیاز به بکار بردن زور دارد. بنابراین، هر بار که مصلحتی روش عمل به حق نشد، حکم زور است و به حکم اخلاق، می باید از اجرای آن جلوگیری شود. یادآور می شود که عمل به حق نیاز به زور ندارد. نیاز به نبود زور دارد. بنابراین، هر مصلحتی که عملی کردنش نیاز به زور پیدا کند و یا رابطه قوائی برقرار کند، بیگانه از حق، یگانه با قدرت = (زور) و فساد و فساد