● زنان

سهیلا میرزایی، خالق کتاب‌های شعری چون «یک سین جا مانده‌ام» (۱۳۷۷- همگامان چاپ، تهران)، «میچکا غیرقانونی می‌خواند» (۲۰۰۵ – چاپ مرتضوی، کلن آلمان) بوده است. در حوزه فرهنگ هم‌چنین سال‌هاست که به عنوان مسئول بخش ادبی نشریه‌ی «آوای زن» (سوئد) فعالیت می‌کند. «می‌افتم از دستم» (۲۰۱۳ ) آخرین کتاب اوست که به تازگی توسط نشر آیدا، بوخوم آلمان دراختیار علاقمندان شعر امروز قرار گرفته است. به مناسبت انتشار این کتاب، گفتگویی با او انجام داده‌ام تا بیشتر با دیدگاه‌های او و شعرش آشنا شویم.

سازمان بهداشت در ایران تحقیقاتی جهت دلیل انجام این عمل بر دختران انجام داده و طبق گفته این سازمان؛ ختنه زنان قبل از ازدواج باعت کنترل تمایلات جنسی قبل از ازدواج، پیدا کردن روح پاک، زیبائی بدن دختر و نگهداری باکرگی دختران تا زمان ازدواج را از دلائل موجه بیان کرده اند. ختنه دختران در واقع باورهای غلط و جهالت جامعه ای است که هیچ توجهی به تاثیرات و خطراتی که بر روح و جسم یک زن می گذارد، ندارند و فقط با چشم کور به اجرای به اصطلاح فرامین الهی پرداخته و در تخیلات انتظار پاداش اخروی نشسته اند.

مارسلین دسبوردـ والمر (1786ـ1859)، یکی از زنان شاعر فرانسوی است که در آن زمان به او ملکه ابر بهار (یا قدیس اشک) داده بودند زیرا مرگ عزیزان خود را بویژه چهار فرزندش را پیش از خود دید و بسیار گریست.

گلی آبکناری زنی معترض و خشمگین از داوریهای بی اساس . روزها و هفته ها تنهایی و انزوا را بعد یک مصاحبه کذایی که در مورد همسر اعدامی اش بود گذراند. گلی زن گیلک با مقاومت خود و مقاومت جمعی خانواده اش که تا سال 66 یا آنان را اعدام یا با سیانور جلوی خانواده مرده بود و افتاده و یا تمامی خانواده از پدر و مادر و خواهر و برادر و فامیل را به زندان کشانده بودند .زنی که همه ما برای مقاومت خانواده گی اش ،خودش و خوشنامی شخصیت انسانی با لباسهای شمالی دوست داشتنی با احترام به او نگاه میکردیم...

آستانه سال نو 1393خورشیدی و انتظار فرا رسیدن نوروز باستانی، فرصت و شاید بهانه ای باشد برای نگاه به فعالیت های سال گذشته ی جنبش زنان.

اگر بخواهید سنتی را که پشت سر ما زنان است با نقاشی به شما نشان بدهم آثار استاد مرتضی کاتوزیان نقاش پرآوازه و واقعگرای ایران را نشان خواهم داد. به این آثار نگاه

هر کدام از ما که پا به دنیا می گذاریم بالاخره کسی پیدا می شود که این جمله اول را به زبان بیاورد. برای تقریبا نیمی از ما انسان ها این جمله این است: "این یک پسر است". این جمله حتما مشاهده خیلی ساده ای به نظر می آید چون نوزاد پسر علاوه بر انگشت و گوش، یک آلت تناسلی مردانه هم دارد.

روز جهانی زن، به گونه ای نمادين يادآور "هم سرنوشتی کل زنان"، "خواهری جهانی" و منافع مشترک زنان در پيکار عليه نظام قدرت جنسيتی (مردسالاری) در تمام جهان است. خصلت نمادين اين روز در برجسته کردن و تاکيد بر فراگيری ستم جنسيتی در دوره های گوناگون تاريخ بشری، در همه جوامع، در ميان همه تمام طبقات، همه گروه های قومی و ملی و در تمام رده های سنی است. حتی بسياری از مردم شناسان فمينيست برآنند که مردسالاری قديمی ترين نظام سلطه و نابرابری قدرت در تاريخ بشر است که بر نظام طبقاتی نيز تقدم داشته است.

به سادگی اتفاق میفتد وقتی که عبور برایت ساده نیست و تماشا و گزینش را دنبال می کشد.
بعد از ظهر تابستان بود و زیر سایه ی بلوک های سرد اکباتان از مغازه به خانه میرفتم .دستی ساک خرید و دستی با تله فن بر گوش و مکالمه با دوستی، و چشم هایی که بر در و دیوارهای خاکستری شهرک اکباتان نشانه هایی از حیات را مثل راز می جورید

نقل قول های زیر، جملاتی کوتاه است از فمینیست ها، نویسندگان و افراد سرشناس در جهان که توسط پگاه احمدی، به مناسبت روز جهانی زن، انتخاب و ترجمه شده است:

شنبه 17 اسفند ماه از ساعت 3- 6 برنامه ای از سوی مادران صلح به مناسبت روز جهانی زن در باغ نگارستان برگزار شد. در این مراسم فعالان زنان و مادران شهدای جنبش سبز حضور داشتند. اجرای موسیقی و پخش کلیپی که از سوی لی لی فرهادپور ساخته شده بود از برنامه های درنظر گرفته شده بود. در بخشی از کلیپ تصویر زهرا رهنورد نمایش داده شد که احساسات حاضران را برانگیخت.

اشعار زیر، سروده ماندانا زندیان است که به مناسبت روز جهانی زن منتشر می شود:

از «مادری» بسا بیشتر از دیگر نقش های زنان سخن گفته شده است. در سالهای پس از انقلاب در مقاطعی این نقش همچون هویت اصلی زنان در جامعه مطرح می شد. واقع امر، ‌نقش های زنانه حاکمیت پسند به فراخور موقعیت و منطبق با سیاست های نظامی و پوپولیستی موجود، از طریق امکانات عریض و طویل تبلیغاتی به زنان و به کل جامعه دیکته می شد.

رایحه مظفری در آستانه روز جهانی زن، موضوعی را دستمایه مقاله خود قرار داده که در حوزۀ پژوهش های مربوط به مسایل زنان، به ندرت به آن پرداخته شده است. خانم مظفری مقاله خود را با این پرسش آغاز می کند: آیا درخواست زنان ایرانی برای حضور در میدان های رقابت ورزش های باستانی، پاسخی خواهد گرفت؟ متن کامل مقاله را در زیر می خوانید:

برای افراد اخلاق‌گرا، از میان منابع ِ شش‌گانه هنجار‌گذار، منبع اخلاق اهمیت بیشتری دارد و بر پنج منبع دیگر اولویت. در نتیجه، از این منظر، برای افراد مذکور، اهمیت ِ«حقوق بشر» هم؛ در «اخلاقِ حقوق بشر» ظهور می‌یابد. به نظر می رسد، با وجود ِتمام انتقادهایی که به «اعلاميه جهانی حقوق بشر» وارد است، اگر حداقلِ نظام ِ اخلاقی خویش را بر مبنایِ 30 ماده‌ی «اعلاميه جهانی حقوق بشر» سامان دهیم؛ می توانیم به حداقلی ِ از زندگی اخلاقی امیدوار باشیم.

سی و پنج سال پیش، انقلاب بسیار چیز ها را زیر و رو ، بسیار فضا ها را جا به جا، و شماری کلیشه ها و نماد ها را باطل کرد. امروز مسلم است که زندگی زنان یکی از مهمترین عرصه های این دگرگونی بود. تکراریست اگر بگوییم آنچه در این پهنه پیش آمد آن نبود که حکومت می خواست

در تهران، خیابان هدایت، زنان برابری خواه گردهم آمدند تا در ادامه ی نود سال برگزاری مراسم روز جهانی زن در ایران، یک بار دیگر صدای خود را علیه نابرابری و تبعیض بر زنان، به گوش همه برسانند. این مراسم که توسط «کانون شهروندی زنان» و «مؤسسه اسلامی زنان» در روز پنجشنبه پانزدهم اسفند 1392 ترتبب داده شده بود، در دو بخش: بخش سخنرانی و بخش تجلیل از خانواده های زندانیان سیاسی و عقیدتی به اجرا درآمد.

در آستانه روز جهانی زن، تعدادی از گروه های جامعه مدنی و جنبش زنان با صدور بیانیه ای مشترک، با اشاره به تبعیض های موجود علیه زنان، رفع موانع گوناگون بر سر راه شکل گیری نهادهای جامعه مدنی را یکی از ضروری ترین مطالبه جنبش زنان در این دوره تاریخی برشمردند.

امسال روز جهانی زن، می‌خواهم از دو زنی که در راه احقاق حقوق زنان، اعتلای کرامت زنان و بالا بردن آگاهی سیاسی و اجتماعی زنان در دو جبهه، تمام عمرشان با پیگیری، سرسختی و پشتکار مبارزه کردند یاد کنم. دو زنی که از مزایای اجتماعی خود برای کاهش رنج خواهران خود گذشتند.

آغاز دهه 70 مصادف شد با پایان جنگ هشت ساله، فروکش کردن نزاع های ایدئولوژیک از طریق قلع و قمع آنها توسط حاکمیت و بر قراری آرامش نسبی در جامعه و جدا شدن بخش هایی از مریدان تفکر مطلق اندیشانه با حالتی پرسش گرایانه که به یک دهه همراهی خود با تفکر مطلق اندیشی، نگاه می کردند.

سخنرانی خانم مائده قادری در بیست و پنجمین نشست شورای حقوق بشر در ژنو . تبعیض قانونی علیه زنان

بررسی کوتاه و مختصر روابط اجتماعی موثر بر شخصیت و عملکرد زن در جامعه ایران

در شرایط فعلی لازم است تا بدون در نظر گرفتن هر گونه نگاه تک بعدی به بررسی وضعیت جنبش زنان و نیز جایگاه و نقش فعّالان جنبش درخیزش عمومی اخیر به عنوان کنشگران اجتماعی پرداخته شود.و لزوم چرخش رادیکال و ساختار شکنانه جنبش،بر اساس حرکت متحد زنان مورد ارزیابی قرار گیرد.

جایگاه زن در حاکمیت مذهبی ایران فاجعه ی وحشتناکی ست. در این جبر دینی و جور فقه و جنون بی پایان حاکمان، یافتن اندک حق زندگی و درآوردن "آنِ حیاتی" از کام اجحاف های جانفرسا و نفسگیر، برای زنان، طبق قواعد و قوانین بربریت شیعی با این شدت همگانی فقر و فاقه و عذاب شکنجه ی ناامیدی ها، خودملامتگرای ها به "چرائی زن بودن" در بساط "زن گریز"ولایت، هرگز پاسخ منطقی نمی یابد

به سنت سال های گذشته در هشتم مارس، روز جهانی زن، با گرامیداشت مبارزات زنان برای پایان بخشیدن به تبعیض جنستیی بکوشیم و با بلندکردن صداهایمان با خواهران مان در سراسر جهان، همراه شویم تا شاید صداهای پراکنده مان در سراسر ایران با صدای زنان جهان، در این روز، به هم پیوسته و هرچه بیشتر افکار عمومی جامعه را به این روز مهم حساس کند.

می گویم، روز خونباری برای زنان کارگر جهان، زیرا در چنین روزی در سال 1875 زنان کارگر و مبارز کارخانه نساجی نیویورک آمریکا برای بهبودی شرایط کارشان دست به تظاهراتی زدند که با حمله پلیس به تظاهرکنندگان دهها زن کارگر زخمی شدند و در 8 مارس سال 1911 در محلی معروف به ترای انگل درنیویورک به دلیل نبود وسایل ایمنی دریک آتش سوزی 149 زن کارگر سوختد و جان باختند.

ساعت نزدیک به سه بعداز ظهر هشتم مارس 2013، برای شرکت در جشنی که به مناسبت همین روز، از طرف یک نهاد فرهنگی فمینیستی، در یکی از حومه های پاریس برگزار می شد سوار مترو شدم، یک ساعت طول کشید تا به محل بر قراری برنامه رسیدم. در راه زنان بسیاری را دیدم که خود را زیبا آراسته بودند تا در برنامه و جشن هایی هشتم مارس در پاریس شرکت کنند.

بهاره هدایت سالها به عنوان یک تلاشگر در دو جنبش مدنی یعنی جنبش زنان و جنبش دانشجویی خدمات زیادی برای دستیابی به مطالبات حقوقی و صنفی انجام داده است. او از اولین سال فعالیت کمپین یک میلیون امضا، پا به پای جنبش زنان قدم برداشته و همچون نماد پیوند دو جنبش مدنی بار مسئولیت به دوش کشیده است.

از آن زمان که جنبش زنان با عنوان "هشت مارس، روز جهانی زن" هویت تازه ای یافت تا پیام صلح روزا لوگزامبورگ به کنفراس زنان در لاهه در بحبوحۀ جنگ جهانی اول، و تا آخرین پیام طاهره قرةالعین که گفت: "می توانید به زودی، هرگاه که اراده کردید مرا به قتل برسانید اما جلوی آزادی زنان را نمی توانید بگیرید" و تا روزگار ما که ارسال هر پیامی به هر گوشه ای از دنیا بیشتر از چند ثانیه طول نمی کشد، اتفاق بزرگی رخ داده است.

سنگسار اقدامی وحشیانه ی و خشونت زا است. سنگسار زنان و همجنسگرایان جنایت علیه بشریت است. سران رژیم فاشیست دینی در ایران به اتّهام سنگسار صدها نفر باید در دادگاهی بین المللی محاکمه و مجازات شوند.زمانی که در سال 1387 با توّجه به این که هنوز حکم دادگاهم تایید نشده بود، توانستم به طور موقّت از زندان مرکزی تبریز آزاد شوم. وقتی با سکینه محمّدی آشتیانی خداحافظی کردم. تصوّر نمی کردم. روند تحوّلات سیاسی و اجتماعی درجامعه به چنین سرعتی باشد که اینقدر به این موضوع واکنش نشان بدهد.

شعر زیر، سروده روح انگیز کراچی، نویسنده، شاعر و پژوهشگر تاریخ و ادبیات زنان است که به مناسبت روز جهانی زن و در آستانه این روز، منتشر می شود

یک ماه پیش برای کاری به بانک مسکن مراجعه کردم. برای افتتاح حساب فرمی را باید پُر می کردم. در قسمت مشاغل، همه ی شغل ها وجود داشت از بازاریاب تا پزشک و از دهقان و کشاورز گرفته تا مهندس و بازرگان، اما شغلی به نام خانه دار جایش خالی بود

قتل از هر دسته و صورتی که باشد جنایت است و محکوم از لحاظ دید انسانی، اما جوامع سنتی با تکیه بر آیین و مذهب بسیاری از این جنایات را در خود ادغام نموده با مهر و برچسپ تقدس و دین. مبارزه با این دست جنایات در اینچنین ساختار هایی مستلزم مبارزات فرهنگی یکایک دلسوزان و بشردوستان آن اجتماع میباشد که در ایران با توجه به سایه شوم مذهب سیاسی در حاکمیت و نظام سیاسی این مبارزات بسیار کمرنگتر شده است. اما با احساس مسئولیت همگانی میتوانیم این بیماری اجتماعی را در تک تک فرزندان درمان و...

طی ده روز، فيلم های «نگاه نو» يا «فيلم اولی ها» را در طول جشنواره تماشا کردم. هدفم از ديدن این فيلم ها در واقع بررسي و كشف نگاه فیلم سازان جوان به موضوع «زن و برابري» بود. کنجکاو بودم بدانم که تا چه حد فيلمنامه نويس و كارگردان جوان ما، زن را انسان برابر مي داند، و به کمک معجزه دوربین، توانسته بستر فرهنگی جهت گشودن فضای حق انتخاب زنان و فرصت برابر برای نیمه دیگرش، فراهم سازد. در ادامه، نگاهی موجز و گذرا به چندتا از ساخته های فیلم سازان جوان، خواهم داشت

اگر درباره موضوع فرار از خانه در ایران سخن به میان می‌آید باید دلایل، عوامل و کاتالیزورهای آن را در نظر گرفت. بنا به گزارش‌های سازمان‌های دولتی در ایران درصد قابل توجهی از دختران فراری در ایران، 16 تا 20 سال سن دارند. این گروه یکی از آسیب‌پذیرترین رده سنی در میان دیگر دختران فراری در ایران هستند.