● زنان

روزجهانی زن، روزمبارزه زنان فعال و آگاه است که به درستی می خواهند حق خود و زنان دیگر را که دهها سال ازحقوق خویش محروم بوده اند، کسب نمایند. مثلی است مترقیانه وسوسیالیستی که می گوید: "حق گرفتنی است و نه بخشیدنی. هیچکسی، حق شما را دو دستی تقدیم تان نمی کند، بلکه شما بایستی حق خودرا با مبارزه منطقی بگیرید".

اگر به سير تاريخي فعاليت زنان در سازمان ها سياسي نظري بيفكنيم، خواهيم ديد كه از دوران مشروطه هميشه دو نيروي راست و چپ در تمام ابعاد نظري و پايه اي که حقوق زن نيز جز آن مي باشد، در مقابل هم قرار داشته اند. نيروهاي راست كه در ميانشان حتي اشخاص روشنفکری هم بودند، اما در مورد حقوق زن برخورد شريعت گونه داشته و يا سكوت كرده اند.

این ویدئو، گفتگوی نوشین احمدی خراسانی است با سه تن از فعالان حقوق زنان (مهرانگیز کار، شیرین عبادی و شهلا لاهیجی) به مناسبت 8 مارس، روز جهانی زن. این گفتگوها در سال 1379 خورشیدی ، در تهران انجام گرفته و در مراسم 8 مارس همان سال به نمایش درآمده و امروز به مناسبت 8 مارس 1391، این ویدئو به صورت عمومی تر در اختیار علاقه مندان قرار می گیرد.

چه پیش از پیدایش جای پای اسلام در ایران، و چه پس از برچیده شدن بساط فاسد و فرسوده ساسانیان توسط اعراب که به رسوخ "دینِ شمشیر"در بین ما فرا روئید و سرآخر نیز: همین مذهب، زمینه شکست و سرقت انقلاب 57 را فراهم آورد که به تسلط مستقیم و مطلق مافیای شیعه انجامید؛ با این وجود اما، باید صراحت داد که کشور پهناور ایران خود بدلیل موقعیت حساس جغرافیای سیاسی، جاهطلبی ها و کیش شخصیت شاهان، رونق گسترده تکصدائی که به تعمیق فسادِ دین و دربارِ شاهنشاهان فراروئیده بود، ایران استعداد شکنندگی کافی و لازم را داشته

جنبش برابري طلبانه زنان در ايران يک جنبش مهم است. بعد از روي کار آمدن حکومت اسلامي با فرمان خميني يعني "يا روسري يا توسري"، نسل من به خيابان رفت و گفت نه روسري، نه توسري! ما انقلاب نکرديم که به عقب برگرديم و گفتيم حقوق زنان نه شرقي است نه غربي، جهاني است. ما را زدند و بسياري از ما را کشتند٬.

امروز، 15 اسفندماه روز درختکاری است، به همین مناسبت مطلب زیر را که در مجله اینترنتی "اکو سوسیالیست" ترکیه منتشر و توسط اکرم خیرخواه به فارسی برگردانده شده و در مدرسه فمینیستی منتشر شده، می خوانید. این مطلب را «آک گون ایلهان» از دیدار و گفتگویش با مه لقا ملاح از زنان پیشرو حفاظت از محیط زیست ایران به نگارش درآورده است. مه لقا ملاح علاوه بر فعالیت های زیست محیطی، همراه با مادرش "خدیجه افضل وزیری" و مادربزرگش "بی بی خانم استر آبادی" که از پیشگامان عصر خود در زمینه آموزش زنان بودند

خانه داری کار مشترکی که زنان بصورت انفرادی در خانه های جدا از هم انجام می دهند کارهایی نظیر بچه داری، آشپزی، خرید، نظافت منزل، نگهداری از سالمندان و غیره. بی شک اگر این کارها در خارج از خانه صورت می گرفت تک تک شان مزد معینی داشت. اما خانه داری در نظام مردسالار سرمایه داری جهانی کار بی مزد و حقوقی تلقی می شود و ارزش افزوده ناشی از انجام این کارها غیر مستقیم به جیب سرمایه دار وارد می شود.

امروز، حالا، در این زمان - مکان، بعد از قرن­ها حرف و حدیث درباره­ی انسان و حقوق انسانی، صداقت و ارزش­های اخلاقی، برابری، عدالت، و هزاران اصطلاح معجزه­گر و جذاب دیگر، هنوز هم باید نقش بازی کرد؛ هنوز هم نمی­توان حرف­ها را شفاف زد؛ هنوز هم برای زن و مرد رُل بازی کردن و انواع سوء استفاده­ها از هم­دیگر هنر زندگی و صداقت محسوب می­شود.

هدف رژیم از این اقدامات ارتجاعی و مرد سالارانه و زن ستیز کاملاً روشن است. رژیم جمهوی اسلامی از بدو شکل گیری تاکنون یکی از خصیصه ها و یکی از ارکان حاکمیتش ضدیت با زن بوده، یک رژیم زن ستیز، ضد خوشی ، ضد شادی و ضد برابری ، ضد رفاه و سعادت یک رژیم استثماگر و یک رژیم سرکوبگر.

فعالان حقوق زن در ایران از همان زمانی که قانون مشروطه، زنان را (در کنار دیوانگان ...و صغیران)، از حق رای محروم کرد به تلاش و مبارزه برای دستیابی به این حق طبیعی خود، همت گماشتند، اما می توان گفت که مبارزات زنان ایرانی برای کسب حق رای، دو دورۀ اثرگذار را طی کرده است. دورۀ اول مبارزه برای کسب حق رای در ایران به میانه سال های 1320 تا 1332 بازمی گردد ، و دوره دوم از سال های 1339 آغاز شد و تا روز 12 اسفند 1341 که در قانون حق رأی زنان به رسمیت شناخته شد ادامه یافت.

ارتجاع جمهوری اسلامی بیش از٣٠ سال است با توحش تقلا میکند جامعه ما را از نظرحقوق اجتماعی به دوره جاهلیت و قهقرا براند.

در اواخر دوره‌ي قاجاريه نيز جنبش‌هاي فكري كه در اثر پيدايش پديده‌هاي نوين اقتصادي و اجتماعي سربلند كردند، رنگ و روي مذهبي داشتند. فرمان انقلاب مشروطه در 14 مرداد ماه 1285 شمسی صادر شد و زنان نيز در اين حركت مهّم سياسي ـ اجتماعي حضوري چشمگيري داشتند. در حالی که زنان با وجود محدودیت‌های خاص خود، در حد توان به این جنبش یاری رسانده بودند، اما با تشکيل مجلس، زنان نه حق انتخاب داشتند و نه حق انتخاب کردن و در واقع نمایندگان مجلس ضمن متهم کردن زنان به بی‌لیاقتی، آن‌ها را از حق رأی محدود کردند و...

وقتی موجود عزیزی آدم را بکلی ترک می کند، ترکی بی بازگشت، انگار عصارۀ زندگیش مثل شهاب هایی رنگارنگ از پهنۀ آسمان ذهن گذر می کنند. فریدۀ لاشایی در این چند روز که از مرگش می گذرد با شهاب زندگیش یک آتش بازی جانانه در نگاه من بر پا کرده است. شاید یک نقاش این آتش بازی را یک کولاژ بنامد. و شاید زندگی فریده لاشایی خود یک کولاژ باشد. کولاژی که قطعاتش از لحظات تاریخ معاصر ایران رنگ گرفته است و دانایی و صمیمیت یک زن آن را به ثمر رسانده است.

تابوشکنی و تابوسازی از طریق آثار هنری یکی از مسائلی بوده است که همواره در جامعه ی ادبی و از سوی منتقدان یک اثر و یا ارائه دهندگان آن به بحث گذاشته شده است. بسیاری از آثار هنری به این دلیل ارزش هنری دارند که قادرند در عمق به یک رفتار جنسیتی و یا کلیشه شده در سطح اجتماع اعتراض کنند و همزمان با آن در سطح، به فرم جدیدی از اثر هنری و مقاومت فمینیستی در آثار شان برسند. فرمی که نه تنها کلیشه ها را از میان بر می دارد، بلکه با حمله به یک کلیشه ی ساخته شده در ذهنیت خود باور جامعه...

تاریخ به نامِ تو رقم خورد. من در حاشیه نشستم و نگاه کردم. تو باز هم جلوتر رفتی. لباسِ قرن ها را دیدم که رنگ عوض می کرد، تو اما با چشمانی بسته به طوافِ خود به خواب رفته ای و این صدایِ هم آغوشی تو با برگ هایِ تاریخی است که من از آن ها کناره گرفته ام تا مگر تو جایِ کافی برای نفس کشیدن داشته باشی. اما انگار کم بود و هی کتاب هایِ تازه و هی درخت های تازه و هی درخت های تازه بریده شده و هی تاریخ های از راه نرسیده...

جوايز ادبي و آمار آثار منتشر شده هر ساله نشان از اين دارد كه زنان بيشتري به ادبيات رو مي‌آورند. روز به روز بر تعداد آثاري از زنان، چه در حوزه ادبيات سرگرم كننده و چه در حوزه هاي جدي‌تر ادبي افزوده مي‌شود، زناني كه در همه حوزه‌هاي ادبي مي‌نويسند: شاعر، نويسنده، مترجم، محقق، منتقد و...

فریده لاشایی، از مهم ترین و مطرح‌ترین نقاشان نوگرای زن ایران و نویسنده و مترجم سرشناس معاصر عصر روز یکشنبه ششم اسفند ماه، در پی یک دوره طولانی بیماری و به خاطر ابتلا به سرطان در سن ۶۸ سالگی درگذشت.

برگزاری همایش‌های پر هزینه برای ترویج حجاب امری عادی و تقریبا روزمره است. ولی ویژگی طرح «موسسه حجاب ریحانه النبی»، مخاطبان آن هستند: دختران خانواده‌های مذهبی و ارزشی. دغدغه «خانواده‌‌های مذهبی و ارزشی که دختران محجبه پس از مدتی بدحجاب نشوند» و دخترانی که «هيچ تذكري را در مورد پوشش خود حتي از والدينشان نمي‌پذيرند و از آن با عنوان سلب آزادي ياد مي‌كنند».

تبعیض... لغتی که امروزه بسیار شنیده می شود و علاوه بر آن، محور بسیاری از تلاش های مدنی از جمله مبارزات فعالان حقوق زنان است. تبعیض های موجود بین زنان و مردان در جامعه، غالبا توسط سیاست های نادرست دولتمردان تشدید می شود. در هر قشر از افراد جامعه، این تبعیض ها منشأ منحصر به خود را دارند و گاه با دلایلی مذهبی و گاه با تفاوت های فزیولوژیکی، روانی و احساسی توجیه می شوند. نمونه ای از این تبعیض ها که با تفاسیری از متون دینی توجیه می شود، نابرابری ارث و دیه زن و مرد است که...

مطلب زیر، سومین متن از مجموعه «تجربه های خشونت» است که توسط آهو شکرایی به نگارش درآمده و به تدریج آن را در مدرسه فمینیستی منتشر کرده ایم. مجموعه «تجربه های خشونت»، حاصل گفتگوهای طولانی آهو شکرایی با برخی از زنانی است که به علت خشونت خانگی درخواست طلاق کرده بودند. دومتن از این مجموعه تحت عنوان «زنان کتک خورده را تحقیر نکنید» و «کنترل، اولین نشانه خشونت» پیشتر در مدرسه فمینیستی منتشر شده و سومین متن با نام «سانسور تا تصویر کامل» را در زیر می خوانید

کتاب «من می توانم، حالا می بینید!» نوشته نوشین احمدی خراسانی و با تصویرگری غزاله بیگدلو، داستانی برای کودکان و نوجوانان است که به مناسبت پنجاهمین سالگرد دستیابی زنان ایران به حق رای منتشر می شود. نویسنده کتاب همچنین برای آن دسته از خوانندگان این داستان که تمایل به دانستن تاریخچه‌‌ای از فراز و فرودهای تلاش زنان تا کسب حق رأی دارند، کرونولوژی (گاه‌‌شماری) از وقایعی که در طول 50 سال در کشورمان رخ داده، تهیه و تنظیم کرده‌‌ که در انتهای کتاب آمده است.

همانگونه که همگان میدانید، در گاهشماری کهن ایرانی همه ماهها ۳۰ روزه بوده و هر یک از این سی روز برای خود نامی داشته و هرگاه که نام روز با نام ماه برابر می شود آن روز را جشنی برپا می کنند که بجز برابری نام ماه و نام روز، فلسفه ژرفی نیز در خود دارد. به این شیوه، در هر ماه یک جشن داریم. جشن فروردینگان، اردیبهشتگان،…. تا جشن اسپندگان. جشن سپندارمذگان یا اسپندگان واپسین جشن ماهیانه در سال است.

والنتاین، روز عشق و دوستی است. روزی که داستانش از سال شروع ارتباطات سایبری، جهانی شد و به کشورهای جنوبی هم رسید. از امریکا و اروپا تا افریقا و آسیا، این سالها به ایران هم رسیده بود و هر سال بازار عشق و عاشقی های شکلاتی و عطر و ادوکلنی را میان جوانان و گاه میانسال ها داغ می کرد. عده ای هم با رد و بدل کردن سخنانی نغز و اشعاری ناب این روز را به یاد و نام دوستان جانی، جانانه برگزار می کردند. تا که به سال جنبش سبز، والنتاین هم «سبز» شد و با شعری بسیار زیبا از شاعری که نامش عاقبت معلوم نشد...

فرامرز دبهوی والا(۴۳ ساله) در انگلستان متولد شد . پیش از تولد، پدرش از هند به انگلستان سفر کرد تا دوره تخصص جراحی را تکمیل کند. این خانواده پس از پایان تخصص پدر به آمستردام مهاجرت کردند. فرامرز پس از اخذ دیپلم در آمستردام با کمک هزینه تحصیلی وارد آکسفورد شد و در رشته تاریخ تحصیل کرد و اینک استاد رشته تاریخ در اکسفورد است. کتاب او با نام «ریشه سکس»[2] ‌ یکی از پرفروش ترین کتابهاست. او با همسر و دو دخترش در لندن به سر می برد.

با نزدیک شدن انتخاب رژیم برای جذب افراد برای شرکت و رای دادند، تمامی سعی خود را می کند و حال برای مشارکت بیشتر زنان طرح کاندیداتوری یک زن را مطرح کرده است!

سید علی کاظمی دبیر کمیته تدوین لایحه «تامین امنیت زنان در برابر خشونت» گفت: بین 50 هزار تا 500 هزار کودک زیر 13 ساله متاهل داریم.

از جمله قوانين جنجالي كه در سال 1386، توسط قوه قضاييه به دولت پيشنهاد شد، لايحه موسوم به حمايت از خانواده بود كه لايحه اي تبعيض آميز عليه حقوق زنان بود. بيش از همه ماده 23 و 25 اين لايحه، حقوق زنان را نشانه رفته بود. در ماده 23 اين لايحه "اختیار همسر دائم بعدی، منوط به اجازه دادگاه پس از احراز توانایی مالی مرد و تعهد اجراء عدالت بین همسران " و شرط رضايت همسر اول، حذف شده بود. در ماده 25 نيز وزارت اقتصاد و دارايي موظف شده بود كه "از مهریه‌های بالاتر از حد متعارف و غیر منطقی...

این نقطه اوج "ویس و رامین"، منظومه ای از عهد طغرل سلجوقی در نیمه اول قرن پنجم هجری است، که از سوی "گوسان" "نواگر نوآیین" در بزم شاه شاهان "موبد" سروده می شود. رازی که ویس و شاهنشاه بر سر آن دعوا دارند عشق ویس و رامین (همسر و برادر شاه) به یکدیگر است. ماه اردیبهشت است و "بیابان از خوشی همچون گلستان". ویس بانو، ماه ماهان، در کنار شاه، "آزاده ویرو" برادر ویس دست راست و جهان آرای شهرو، مادر ویس، دست چپ آنان و رامین، برابر، به پیش گوسان نشسته اند.

همسر عزیزم ... ای آراسته ترین(زیباترین) مردجهان برای من، بسیار علاقه دارم که شوهر دیگری برسرت بیاورم، مانند خیلی اززنان مسلمان که دارای دوشوهر یاسه و یا زیادتر اند! و تنها من خودم چهار شوهر داشته باشم! آخر من چه چیزاز آنها کمتر دارم. منهم می خواهم مانند آنها باشم". (البته بنا به آیات قرآن مجید مردها حق دارند چهار زن بگیرند، نه زنها. من نمی دانم چرا ایشان این طور نوشته اند؟ شاید منظور بر عکس آن بوده که درست است و قابل فهم. زنان ما چه چیزی از مردان کمتر دارند؟ این کامنت داخل پرانتز از مترجم است

زمانی بود که بخش وسیعی از جامعه مردسالار ایران با سوادآموزی زنان به شدت مخالفت می کرد به این دلیل که «زنان ممکن است نامه عاشقانه برای مردان نامحرم بنویسند»، اما زنان از این سد گذشتند تا این که «زبان زنان» دراز شد و نشریه های زنانه ای همچون «زبان زنان» منتشر کردند و «راپورت های اجتماعی و سیاسی» نوشتند و از وضعیت زنان سخن گفتند. اما هنوز که هنوز است نوشتن و روزنامه نویسی، یکی از حرفه های پرخطر برای زنان محسوب می شود و زنانی که قلم به دست دارند...

موضوع بحث مرا در "دغدغه های زنان نوگرای دینی در حوزه ی اجتماعی" اعلام کرده اند و البته من در اینجا در موقعیت یک "مشاهده گر" هستم و نه یک "کنشگر" و می کوشم تصویری از زنان در فعالیت اجتماعی ارائه دهم و به یک طرح مساله اکتفاکنم. بحثی که می خواهم در اینجا از آن دفاع کنم اینست که زنان نوگرای دینی، به وجه نوگرایی بیشتر توجه نشان داده اند تا سنت دینی و اصولا نسبت به ظرفیتها و امکاناتی که سنت دینی و ارتباطات سنتی می تواند در اختیارشان بگذارد بی توجه بوده اند.

پوشیدن کفش پاشنه بلند فقط در صورتی ممنوع است که برای زن نشان این باشد که “آهای، تو به درد هیچ کاری به جز پخت و پز و تمیزکاری نمی خوری، پس بی زحمت برو یه چایی برامون بریز”. در غیر این صورت پوشیدن کفش پاشنه بلند ذاتا هیچ اشکالی ندارد، مثل پوشیدن خیلی از لباس های دیگه. البته می شود اعتراض کرد که "این مردها هستند که تصمیم می گیرند چه چیزی زنانه است و برای زن زیباست، و زنان را وامی دارند که برای مجله های مردانه، لباس بپوشند و ژست بگیرند" اما این بحث ها واقعا کمکی به فمینیسم نمی کند

اعظم طالقانی نیز در این نشست به ایراد سخنرانی پرداخت و گفت: «بحث مسئله زنان در دین بسیار گسترده است و به موارد گوناگونی می شود در این رابطه اشاره کرد از جمله در مورد بحث دیه، ارث، حقوق زنان خانه دار و غیره. ما در مورد هر کدام از این بحث ها فعالیت های بسیاری کردیم مثلا در مورد حقوق زنان خانه دار، ما بارها به سازمان برنامه مراجعه کردیم و با مسئولان آن صحبت کردیم که زنان خانه دار نقش اقتصادی دارند و باید برای آن ها حقوقی در نظر گرفته شود که آنها هم می گفتند...

اصطلاح فقر زنانه براي اولين باردر سال 1970 توسط «دايانا پيرس» جامعه شناس آمریکایی وارد ادبیات اجتماعی شد. اين اصطلاح به معناي افزايش سهم زنان درتركيب جمعيت فقير مي باشد، «پيرس» درسال 1976 دو سوم جمعيت فقير بالاي 16 سال را زنان اعلام كرد و روند رو به رشد آن را درجامعه پيش بيني نمود.

• رشد آمار طلاق از 2.8 درصد در سال 1356 به 69.2 درصد در سال 1390
• رشد نرخ بیکاری از 3.2 درصد در سال 56 به 30.2 درصد سال 91
• رشد 50.000 درصدی ارزش دلار در مقابل پول ملی
• بالاترین آمار مصرف مواد اعتیاد آور از نوع مخدر و روان گردان در جهان
• بالاترین آمار بیکاری و فقر به نسبت جمعیت در جهان
• بالاترین آمار تعداد اعدام به نسبت جمعیت در جهان
• بالاترین آمار فرار سرمایه و مغزها در جهان
• بالاترین ریسک سرمایه گذاری در جهان