مارس 2012

درست در روزی که جبهه تحریم انتخابات شاهد ائتلاف نانوشته اپوزیسیون و بخشی از اصلاح طلبان که در سالهای گذشته در ساختار جمهوری اسلامی، حضور داشتند، بود، سید محمد خاتمی به سوژه اصلی انتخابات مجلس در ایران تبدیل شد.

آیا لحظه ای به این موضوع اندیشیده اید که اگر گزینه تحریم در منصرف کردن جمهوری اسلامی در پیشبرد برنامه های اتمی اش نتیجه بخش نباشد، جامعه بین المللی چه راهکار دیگری برای مقابله و یا حل معضل هسته ای خود با رژیم اسلامی برخواهد گزید؟ * آیا بی تفاوتی ما علیه اقدامات تحریک آمیز جمهوری اسلامی در حوزهِ اتمی، بمعنای تشدید پیش زمینه های بحران جنگی بر علیه ایران نخواهد بود؟

شرایط تحمیلی در ایران سبب شده تا بسیاری نتوانند در تشکل‌های سیاسی فعالیت کنند و در داخل و خارج به نوشتن در اینترنت و روزنامه روی آورده‌اند. کارهای نوشتاری این فعالان سیاسی، فعالیت سیاسی به شمار می‌رود و نه روزنامه‌نگاری. هستند کسانی هم که مایل به روزنامه‌نگاری‌اند، ولی با فدا کردن استقلال حرفه‌ای، چاره‌ای جز وابستگی به حکومت و گروه‌های حاکم و غیرحاکم نمی‌یابند. در این میان، «فریب» که در فضای مجازی نقش فعال‌تری بازی‌ می‌کند تا در دنیای واقعی، می‌تواند نقش مرگبار در مسائل سیاسی بازی کند.

این دموکراسی ست یا غوغاگریست
حکمت و عقل است یاخرپروریست؟
اینچنین بازیچهء ملاستیم
کاش نازیسم از خدامی خواستیم!
کاش چنگیز مغول سر میرسید
وین سیهکاری به آخر می رسید!ـ

این امید را نداشتم که آقای خاتمی پا برجا و استوار، حرف‌های خود را زیر پا نگذارد زیرا برای ایشان "مصلحت نظام" مهمتر از مصلحت مردمان سرزمین ایران است

شورای نگهبان، نام یک نهادِ قانون اساسی جمهوری اسلامی نیست، بلکه نوع حکومتی است که بر ایران حاکم است. نظام نه جمهوری است و نه حتی می‌توان عنوانِ «تئوکراسی» را به مسامحه بر آن گذارد، شاید بهترین تعبیر ازنوعِ حکومت فعلی ایران «شورای نگهبانی» است.