رفتن به محتوای اصلی

اوت 2014

وطن یا مهاجرت (بحث دو شاعر: سیمین بهبهانی ونادر نادرپور)

« تا ﻣﺤﻴﻄﯽ را از ﻧﺰدﻳﮏ ﻧﺒﻴﻨﻴﻢ، در ﺁن ﻣﺤﻴﻂ زﻧﺪﮔﯽ ﻧﮑﻨﻴﻢ،ﺑﺎ ﻣﺮدﻣﺶ ﻧﺠﻮﺷﻴﻢ، ﺻﺪاﻳﺸﺎن را ﻧﺸﻨﻮﻳﻢ وﺧﻮاﺳﺘﻪ هﺎﻳﺸﺎن را ﻧﺪاﻧﻴﻢ، ﺑﻴﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺁن ﻣﺤﻴﻂ و ﻣﺮدﻣﺶ دﻟﺴﻮزی ﮐﻨﻴﻢ و ﺑﺮای ﺁﻧﻬﺎ حتی داﺳﺘﺎن ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﻢ ﮐﻪ ﺁن ﻓﻼﻧﯽِ ﻓﺮﻧﮓ ﻧﺸﻴﻦ ﻣﯽﻧﻮﻳﺴﺪ و ﺑﺎورش ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ داﺳﺘﺎنﻧﻮﻳﺲ اﻳﺮان اﺳﺖ.» کند و کاو در مسایل تربیتی- صمد بهرنگی*هنر، در محیط خود ، در زندگی یی که پایه ی محکمی دارد، در آرامش، و با آرامش میشکوفد.در زندگی آشفته ،در محیط بیگانه -اگر استثناها را ندیده بگیریم - نمیتوان اثر هنری قابل توجهی به وجود آورد.آ.ائلیار

مستند سیمین بهبهانی، «از شعر این خانه»

به سیمین بهبهانی لقب بانوی شعر معاصر و نیمای غزل داده اند. اولین شعرش، وقتی که فقط ۱۴ سال داشت منتشر شد و از انتشار اولین کتابش بیش از ۶ دهه می گذرد. جمشید برزگر، به دیدار سیمین بهبهانی رفته و نگاهی انداخته به زندگی و آثار او.

سیمین، چلچراغِ فروغ در دلِ شب

بهنام چنگائی
برای گرامیداشت قامت قلمِ بلند، پرتو شب ستیز، دلِ بزرگِ مهربان و نگاهِ نوعدوستانه ی بانو سیمین بهبهانی، که او نیز همچون دردمندان بسیاری شکسته تن و بیمار، در عصر پاسدارانِ زور و حماقت، سرآخر و ناگزیر ما را با دلی رنجور و روانی سخت زخمی " تنها گذاشت، و همراه مرگ" رفت؛

دربارپهلوی، جماران خمینی، هم پیمان درمصدق ستیزی

مازیار شکوری گیل چالان
دراین مورد قابل ذکراست حزب توده بیشترین عناد را با مرحوم دکتر مصدق به جهت مشی موازنه عدمی که منجربه عدم اعطای نفت شمال به شوروی شد داشته وتا آخرین لحظات کودتا هیچ گونه حمایتی نه تنها از مرحوم دکترمصدق به عمل نیاوردند که هیچ حتی روزنامه های حزب توده هرروزعلیه مرحوم دکترمصدق اخبارکذب منتشرمینمودند ومرحوم دکترآنها را توده نفتی لقب داده بود. اما درمورد برخی جریان های اسلامگرا وضعیت وخیم ترازاین هم بوده است