1-احزاب کردی در راه تحقق
آ. ائلیار
احزاب کردی در راه تحقق پروژه ی کردستان بزرگ اند.
در این پروژه آذربایجان غربی و در شرایط مناسب همه ی آذربایجان( سرزمین ماد به قول ناسیونالیسم کرد) جزو کردستان بزرگ قرار دارد.
اگر کردها توان لازم داشته باشند برنامه دارند حتی همه ی آذربایجان را اشغال کنند.
معنی این کار دست به قتل عام مردم آذربایجان و جنایت علیه بشریت زدن است.
برای انجام برنامه ی کردستان بزرگ « آموزش نظامی» می بیند و میخواهند صاحب سلاحهای مدرن نیز بشوند.
غرب تحت عنوان « ابزار»، همانطور که داعش و القاعده و مجاهدین افغان و خمینیست ها را حمایت کرد از کردها نیز حمایت میکند، در راه تحقق منافع خود.
عربستان و متحدین اش میخواهند حکومت ایران دستش از منطقه کوتاه شود.مانند نئوکانهای آمریکا . در این رابطه ابزار لازم دارند. و روی کردها و ملیتها و مجاهدین خلق در ایران حساب باز کرده اند.
آنها منتظر تغییر مقام رییس جمهوری در آمریکا هستند تا کار خود را با چشم انداز جدیدی شروع کنند.
ناسیونالیسم افراطی کرد و ترک در پروژه ی توسعه طلبی یاد شده در برابر هم قرار دارند.
و در این میان مردمان بیگناه دو طرف قربانی خواهند شد و هر دو بازنده. چون مردم سوریه.
اگر برنامه ی مذکور در جهت کردستان بزرگ و اهداف سعودی پیش برود.
در آذربایجان غربی ترک و کرد کنار هم زندگی میکنند . اقدام به توسعه طلبی -از هر طرف که باشد- برابر با آغاز جنگ داخلی ست.
سیاست توسعه طلبی و کردستان بزرگ غلط است. متأسفانه ناسیونالیسم افراطی هر دو طرف فاقد درک و خطرات مسئله هستند.
مشکل خلقها با توسعه طلبی حل نمیشود- با دوستی و اتحاد و همبستگی حل میشود. ولی دو افرطی فاقد توان همبستگی اند. آنها تنها میتوانند همدیگر را منفجر کنند.
همبستگی را استراتژی مشترک به وجود میاورد. وقتی استراتژیها متضاد باشند- مثل کردستان بزرگ و آذربایجان بزرگ- دشمنی جای دوستی را میگیرد.
حقیقت اینه که ناسیونالیسم های افراطی و متضاد ذاتاً نافی یکدیگر اند و سخن از همبستگی طرفداران آنها نمی تواند در میان باشد.
راه حل مشکل « خدا حافظی از ناسیونالیسم، بزرگ گرایی، ابزار شدن، و تکیه به کشف استراتژی مشترک و همبستگی» ست.
اما این راه حل را اینان نمیتوانند پیش گیرند که فاقد استعدادش هستند.
اینان -دو طرف افراطی- تنها میتوانند با تکیه به دیگری، طرف یا طرفهای سوم، شروع به نابودی یگدیگر کنند. و مردمان بیگناه و بیخبر از این پروژه ها را به تیره روزی بنشانند.
آنها منتظر تغییر مقام رییس جمهوری در آمریکا هستند تا کار خود را با چشم انداز جدیدی شروع کنند.
ناسیونالیسم افراطی کرد و ترک در پروژه ی توسعه طلبی یاد شده در برابر هم قرار دارند.
و در این میان مردمان بیگناه دو طرف قربانی خواهند شد و هر دو بازنده. چون مردم سوریه.
اگر برنامه ی مذکور در جهت کردستان بزرگ و اهداف سعودی پیش برود.
در آذربایجان غربی ترک و کرد کنار هم زندگی میکنند . اقدام به توسعه طلبی -از هر طرف که باشد- برابر با آغاز جنگ داخلی ست.
سیاست توسعه طلبی و کردستان بزرگ غلط است. متأسفانه ناسیونالیسم افراطی هر دو طرف فاقد درک و خطرات مسئله هستند.
مشکل خلقها با توسعه طلبی حل نمیشود- با دوستی و اتحاد و همبستگی حل میشود. ولی دو افرطی فاقد توان همبستگی اند. آنها تنها میتوانند همدیگر را منفجر کنند.
همبستگی را استراتژی مشترک به وجود میاورد. وقتی استراتژیها متضاد باشند- مثل کردستان بزرگ و آذربایجان بزرگ- دشمنی جای دوستی را میگیرد.
حقیقت اینه که ناسیونالیسم های افراطی و متضاد ذاتاً نافی یکدیگر اند و سخن از همبستگی طرفداران آنها نمی تواند در میان باشد.
راه حل مشکل « خدا حافظی از ناسیونالیسم، بزرگ گرایی، ابزار شدن، و تکیه به کشف استراتژی مشترک و همبستگی» ست.
اما این راه حل را اینان نمیتوانند پیش گیرند که فاقد استعدادش هستند.
اینان -دو طرف افراطی- تنها میتوانند با تکیه به دیگری، طرف یا طرفهای سوم، شروع به نابودی یگدیگر کنند. و مردمان بیگناه و بیخبر از این پروژه ها را به تیره روزی بنشانند.